بررسی اثربخشی هوشمندسازی مدارس بر آموزش پژوهش محور درس علوم تجربی در مدارس مقطع متوسطه اول

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر هوشمندسازی کلاس درس در تعمیق و سرعت یادگیری دانش آموزان بوده است . روش پژوهش توصیفی - تحلیلی و از ابزار و شیوه جمع آوری اطلاعات منابع کتابخانه ای ، مقالات و سایت های معتبر علمی استفاده شده است . نتایج پژوهش نشان داد که با استفاده از محتوای چندرسانه ای طیف وسیع تری از حواس دانش آموزان در فرآیند یاددهی - یادگیری درگیر شدهوفرآیند یادگیری عمیق تر می شود. به عبارتی علاوه بر افزایش کارایی کلاس استفاده از نرمافزارهای گوناگون به دلیل به کارگیری حواس شنیداری و دیداری به یادگیری دانش آموزان کمک می کند. این سیستم به دانش آموزان اجازه می دهد فراتر از برنامه های درسی خود گام بردارند و تاکید بیشتری بر مهارت تفکر و یادگیری عمیق دانش آموزان دارد. همچنین با هوشمندسازی مدارس تعاملات بین دانش آموزانومعلمان مدارس هوشمند بیشتر شده و این امر می تواند منجر به اشتراک تجربیات موفق و برتر بین آنها گردد. بنابراین مدارس با ایجاد بسترهای مورد نیاز جهت هوشمندسازی کلاسها می توانند از مزایای این روش آموزش استفاده نمایند. یادگیری پژوهش محور یکی از الگوهای فعال و فرایند محور آموزش است که بر پایه سوالهای چالش برانگیز و موقعیت های مبهم استوار است و به دانش آموز فرصت داده می شود تا طراحی و تصمیم گیری نموده و مسئله را حل نماید. در این شیوه علاوه بر شنیدن، مولفه های مهمی همچون مشاهده، پرسش ، تفکر، کاوشگری ، آزمایش ، و استدلال مورد توجه قرار می گیرد تا فراگیران از همان ابتدای تحصیل به توانمندی تفسیر و قضاوتونظریه پردازی مجهز شوند در این شیوه، موضوعات درسی از سوی معلم یا دانش آموز به صورت یک موقعیت مبهم یا مساله مطرح می گردند و کشف مفاهیم و راهحل های عملی برای مشکلات عینی ، به صورت گروهی یا فردی به عهده دانش آموزان است . در این شیوه به دانش آموز آزادی و فرصت تصمیم گیری داده می شود تا نحوه یادگیری را تمرین کند. در چنین رویکردی به جای نتیجه ، تاکید بر فرآیند یادگیری است و فرآیند یادگیری شامل کسب مهارتهای عملکردی از قبیل مشاهده، جمع آوری اطلاعات، تفکر و استدلال است . آموزش پژوهش محورصرفا یک روش تدریس نیست بلکه استراتژی نوینی جهت آموزش روش یادگیری به دانش آموز است . در آموزش پژوهش محور، معلم نیز همگام با دانش آموزان در جستجوی پاسخ است وسایل و امکانات را فراهم می نماید و گام به گام مراحل مختلف کاوشگری را تا رسیدن به نتایج و اهداف تعیین شده هدایت و کنترل می نماید. در این شیوه تاکید بر چگونگی حل مسئله است نه پاسخ مسئله . نتایج به دست آمده بیانگر این است که اولا محتوای درسی علوم در ایران، هماهنگ با توسعه علوم و فناوری متحول نشده است . روشهای سنجش و ارزشیابی علوم نیز بطور کامل متحول نشده است و سنجش های کیفی و تکوینی در آموزش علوم کشورمان به خوبی اجرا نمی شود. از آنجایی که برنامه ریزی آموزشی و درسی در کشور ما براساس نیاز و شناخت وضع موجود انجام نمی شود، در نتیجه خروجی های نظام آموزشی با نیاز جامعه همخوانی ندارد. همچنین در مدارس ایران به علت عدم پرداختن به فعالیت های عملی ، آزمایش ونیز آموزش بر پایه رویکردهای فرایندی ، دانش آموزان در بخش اهداف مهارتی و نگرشی دارای ضعف می باشند.

کلیدواژه ها:

هوشمندسازی ، مدارس ، یادگیری ، آموزش پژوهش محور.