بررسی تاثیر گذاری هویت بومی، ایرانی، اسلامی و توجه به ویژگی های اجتماعی-فرهنگی و اقتصادی و مقیاس انسانی در طراحی فضاهای شهرک مسکونی(نمونه موردی: استان کرمانشاه)

همواره شاخص های کیفی در برنامه ریزی مسکن به عنوان یکی از معیارهای ارزیابی آن به حس می اید و ایجاد محیطی با کیفیت مناسب برای برآورده کردن نیازهای اساسی و اولیه انسان از اهداف اصلی مسکن به شمار می رود. در واقع خانه نیاز اصلی هر انسان برای سکنی گزیدن میباشدو همچنین مکانی دارای هویت هویتی که بعد از ساختن با اتفاقات درون آن ساخته می شود. فضاهایی که امروزه نیاز های مارا برطرف میکند. و همچنین فضاهایی که باعث ایجاد تعاملات اجتماعی بیشتر می شود. اهدافی چون پایداری ،اجتماعی هویت ملی تعاملات اجتماعی و به گفته الکساندر در راستای رسیدن به کیفیت بی نام به واسطه استفاده از کهن الگوهای ایرانی جهت ارتباط فرهنگی بهتر مردمی از رویکردهای طراحی مجموعه مسکونی است. ایران در طول تاریخ اسلام همواره یکی از مراکز اصلی هنر اسلامی بوده و معماری ایرانی از جمله غنی ترین زمین های تجلی آن معماری ایرانی دوران اسلامی کوشیده است تمامی وجوه و ویژگیهای خود را برای نیل به وحدت تلفیق کند در پژوهش حاضر ضمن اشاره به ویژگیهای ساخت کالبدی شهرهای اسلامی ایرانی سعی شده است معیارها و شاخص های الگوی شهر اسلامی بیان شود در ابتدا به شناخت تعاملات اجتماعی پرداخته شده و در انتها عواملی که باعث ایجاد روابط اجتماعی در حین احترام به ویژگیهای فردی مسکن ایرانی مورد بررسی قرار گرفته است. این نوشتار از نوع توصیفی - تحلیلی است و جهت گردآوری اطلاعات از منابع اسنادی - کتابخانه ای بهره برده شده است.

کلیدواژه ها:

تعاملات اجتماعی ، ارزش های بومی ، هویت شهر اسلامی-ایرانی ، فرهنگ ، کرمانشاه