حق و حقوق و اشتغال زنان در اسلام
محل انتشار: دومین همایش بین المللی وکالت، حقوق و علوم انسانی
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 419
فایل این مقاله در 51 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
RIGHTSCONF02_102
تاریخ نمایه سازی: 13 خرداد 1403
چکیده مقاله:
زنان بخش مهمی از اقتصاد و فرهنگ یک جامعه، سازمان ها و محیط های کاری را تشکیل می دهند و می توان عنوان کرد که شاید در برخی کارها، نقش آنها بسیار پررنگ تر از آقایان باشد. خانم ها امروزه پا به پای آقایان کار می کنند، بر روی افزایش میزان سواد و دانش خود اصرار دارند، همیشه به دنبال پیدا کردن راه های پیشرفت هستند و در برخی مواقع گلایه هایی نیز از رفتار بازار کار با خود دارند. اما ایران نیز مانند کشورهای دیگر در مورد خانم ها قوانین و شرایط خاصی برای کار در نظر گرفته است که این قوانین می توانند گلایه ها را بسیار کمتر کنند. همه افراد ملت اعم از زن و مرد یکسان در حمایت قانون قرار دارند و از همه حقوق انسانی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی با رعایت موازین اسلام برخوردارند. دولت موظف است حقوق زن را در تمام جهات با رعایت موازین اسلامی تضمین نماید. اینها جملاتی از قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران هستند، قانونی که مهم ترین سند حقوقی کشور است و همه قوانین و مقررات دیگر می بایست در تطابق با آن باشند. این قانون دولت را موظف به تضمین حقوق زن «در تمام جهات» و «با رعایت موازین اسلامی» کرده است. در یکی دیگر از اصول این قانون آمده است: «هرکس حق دارد شغلی را که بدان مایل است و مخالف اسلام و مصالح عمومی و حقوق دیگران نیست برگزیند. دولت موظف است بارعایت نیاز جامعه به مشاغل گوناگون، برایهمه افراد امکان اشتغال به کار و شرایط مساوی را برای احرازمشاغل ایجاد کند. اشتغال زنان در ایران پدیده نوظهوری نیست و از دیرباز زنان با حفظ نقش های سنتی خود در خانواده و انجام کارهایی مانند خانه داری، آشپزی، فرزندآوری و مراقبت و نگهداری از فرزندان و همسرداری به کار در مشاغل سنتی دیگر مانند دامداری و کشاورزی نیز گماشته می شدند. گرچه با این نگاه یک زن صاحب دو شغل تمام وقت بود: یکی به عنوان کار خانگی که تعطیل بردار نبود، دستمزد و مرخصی نداشت و دیگری کار در مزرعه یا دامداری که آن هم معمولا در راستای خدمت و کمک به خانواده و همسر بود. رفته رفته با افزایش سطح تحصیلات، زنان این سقف های نامرئی را شکافته و سهم درخور توجهی را در بازار کار به خود اختصاص دادند و این حضور برای توسعه و ماندگاری مستلزم حمایت قانون گذار بود.قانون اساسی و قانون کار در یک راستا از حقوق یکسان زن و مرد سخن گفته اند و قانون کار نیز بر آن تاکید کرده است. طبق اصل بیستم قانون اساسی «همه افراد ملت اعم از زن و مرد در حمایت یکسان قانون قرار دارند». اصول دیگری نیز در قانون اساسی از عدم تبعیض حمایت می کنند. بر همین مبنا در ماده شش قانون کار نیز آمده است: «مردم ایران از هر قوم و قبیله که باشند از حقوق مساوی برخوردارند و رنگ و نژاد و امثال آن سبب امتیاز نخواهد بود و همه افراد اعم از زن و مرد یکسان در حمایت قانون قرار دارند و هرکسی حق دارد شغلی را که به آن مایل است و مخالف اسلام و مصالح عمومی و حقوق دیگران نیست، برگزیند. اگر کشور بتواند جامعهی زنان را با تکیه بر تعلیمات اسلامی، با همان معارفی که اسلام خواسته است، آشنا کند، من تردیدی ندارم که پیشرفت و ترقی و تعالی کشور مضاعف و چند برابر خواهد شد. در هر میدانی که بانوان مسئولانه وارد شوند، پیشرفت در آن میدان چند برابر خواهد شد. خصوصیت حضور خانمها در میدانهای مختلف این است که وقتی زن خانواده وارد میدان میشود، یعنی همسر و فرزندان او هم واردند. حضور مرد به این معنا نیست، اما حضور زن به این معناست. در هر میدانی که زن وارد شود زنی که خانم و کدبانوی یک خانه است در حقیقت همهی آن خانه را در آن میدان وارد میکند. حضور زنان در بخشهای مختلف بسیار مهم است. امیدواریم که خداوند متعال به مسئولان کشور، به قانونگذاران، به برنامهریزان مسائل زنان و به کسانی که در زمینهی مسائل زنان فعالیت میکنند، کمک کند و توفیق دهد، تا بتوانند راه درست اسلامی و صحیح را بدون تمایل و انعطاف به روشهای غلط بیگانه و تحمیلی بیابند و ان شاء الله در آن راه حرکت کنند، و بانوان کشور ما بتوانند به آن وضع و سطحی که اسلام برای آنها خواسته است که شامل خوشبختی مادی و معنوی و خوشبختی دنیا و آخرت است برسند.
کلیدواژه ها:
حقوق زنان- اسلام- اشتغال زنان
نویسندگان
مرضیه شکر گزار
وکیل پایه یک دادگستری