رابطه بدرفتاری های دوران کودکی و نشانگان شخصیت مرزی با نقش میانجی خود انتقادی در بزرگسالان

هدف از پژوهش حاضر رابطه بدرفتاری های دوران کودکی و نشانگان شخصیت مرزی با نقش میانجی خودانتقادی در بزرگسالان بود. پژوهش حاضر به جهت هدف کاربردی و به جهت روش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش حاضر تمام دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی شیراز در سال ۱۴۰۲ بود که افراد نمونه با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. این افراد از طریق توزیع پرسشنامه خود انتقادی تامپسون، پرسشنامه اختلال شخصیت مرزی جکسون و پرسشنامه آسیب دوران کودکی برنستاین و همکاران مورد سنجش قرار گرفتند. داده های گردآوری شده در دو سطح مورد تجزیه و تحلیل (آمار توصیفی و آمار استنباطی) قرار گرفت. در سطح آمار توصیفی از میانگین و انحراف معیار و در سطح آمار استنباطی از معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج حاصل گویای آن است که خودانتقادی در بزرگسالان در رابطه میان بدرفتاری های دوران کودکی و نشانگان شخصیت مرزی نقش میانجی ایفا می کند.