شناسایی شاخص های خط مشی گذاری اخلاقی و فرهنگی در ورزش ایران

رعایت اصول فرهنگی و اخلاقی در ورزش امری ضروری است که می تواند از بسیاری ناهنجاری های اخلاقی در محیط های ورزشی جلوگیری کند. از اینرو، هدف پژوهش شناسایی شاخص های خط مشی گذاری اخلاقی و فرهنگی در ورزش ایران بود. روش تحقیق کیفی (نظریه داده بنیاد) بود. ابزار جمع آوری اطلاعات از طریق مصاحبه عمیق و نیمه ساختارمند بود. پس از انجام ۲۰مصاحبه با صاحبنظران (اعضای هیئت علمی دانشگاه-مدیران ورزشی-معاونان و مدیران وزارت ورزش و جوانان-مدیران -آکادمی و کمیته ملی المپیک-روسای فدراسیون های ورزشی-روسای کمیته انضباط ی ورزش-شورای عالی فرهنگی وزارت ورزش وجوانان-کمیته اخلاق در ورزش) کدها به حد اشباع نظری رسیدند. تجزیه و تحلیل داده ها به صورت همزمان و با استفاده از رویکرد گلیزر (۱۹۷۸) صورت گرفت. با انجام فرایند کدگذاری دو مرحله ای (باز و انتخابی) در نهایت برای خط مشی گذاری اخلاقی در ورزش ایران تعداد ۱۰۸ کد اولیه غیرتکراری بدست آمد که در قالب ۱۷ مقوله طبقه بندی شد. همچنین برای خط مشی گذاری فرهنگی در ورزش ایران تعداد ۶۳ کد اولیه غیرتکراری بدست آمد که در قالب ۱۴ مقوله فرعی و چهار مقوله اصلی ۱)عوامل بازدارنده، ۲)عوامل تسهیل کننده، ۳) عوامل توسعه دهنده و ۴)پیامدها دسته بندی شدند. نتایج حاصل از کدگذاری ها نشان داد که خط مشی‎گذاری اخلاقی و فرهنگی در ورزش ایران بر مبنای عوامل مختلفی قرار دارد. و باید به این عوامل توجه ویژه-ای شود. با توجه به نتایج به دست آمده به مدیران و مسئولین ورزش پیشنهاد می شود‎ با برگزاری همایش های علمی ورزشی همراه با پیوست فرهنگی، دستیابی به شیوه های نوین ترویج و توسعه رفتارهای حرفه ای و مناسب در میادین بزرگ ورزشی را به ورزشکاران، مربیان و داوران آموزش دهند این راهکار می تواند تا حد زیادی از ناهنجاری ها بکاهد.

کلیدواژه ها:

اخلاق در ورزش ، فرهنگ در ورزش ، تکریم فرهنگ ها ، بازی منصفانه ، مسئولیت پذیری اجتماعی