اثر ۱۲ هفته تمرینات پیلاتس بر سطح سرمی گرلین و میزان اشتها در زنان مبتلا به دیابت نوع دو

مقدمه: افزایش میزان اشتها و عدم تحرک کافی، روند ابتلاء به بیماری های مزمن از جمله دیابت را تسریع می کند، لذا مطالعه حاضر هدف بررسی تاثیر ۱۲ هفته تمرینات پیلاتس بر سطح سرمی گرلین و میزان اشتها در زنان مبتلا به دیابت نوع ۲ انجام شد.روش کار: این مطالعه تجربی بر روی زنان مبتلا به دیابت نوع دو (از انجمن دیابت نجف آباد) با دامنه سنی ۵۵-۳۵ سال در شهر نجف آباد انجام شد. افراد به صورت تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. گروه اول به انجام تمرینات پیلاتس به مدت ۱۲ هفته به صورت فزاینده، ۳ جلسه در هفته و هر جلسه به مدت ۵۰ دقیقه پرداختند و برای گروه کنترل که برنامه روتین زندگی را ادامه دادند، قبل و بعد از اجرای پروتکل تمرینی، خون گیری انجام شد و اندازه گیری گرلین به روش الایزا بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۲۲) و آزمون من ویتنی انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ­ها: بر اساس نتایج مطالعه، انجام ۱۲ هفته تمرین پیلاتس بر سطح سرمی گرلین (۰۰۱/۰≥p)، احساس گرسنگی (۰۰۱/۰≥p)، احساس پری (۰۰۱/۰≥p)، احساس سیری (۰۰۱/۰≥p) و احساس میل به غذا (۰۰۱/۰≥p) در زنان مبتلا به دیابت نوع ۲ معنی دار بود.نتیجه ­گیری: تمرین پیلاتس می ­تواند سبب بهبود سطح سرمی سطح گرلین و میزان اشتها شود، از این رو تمرین پیلاتس ممکن است یک روش درمانی موثر برای زنان مبتلا به دیابت نوع ۲ باشد.

کلیدواژه ها:

اشتها ، پیلاتس ، دیابت نوع ۲