اثربخشی آموزش های فرشناختی در تفکر حل مساله دانش آموزان

باورهای اشخاص درباره ماهیت دانش و فرایند یادگیری، با بسیاری از جنبه های یادگیری آموزشگاهی ارتباط دارد. باورهای معرفت شناختی بر میزان استفاده و مشارکت در یادگیری، مقاومت و پشتکار در انجام تکلیف، احساس خودکارآمدی، استراتژیهای مطالعه و جهتگیریهای هدفی تاثیر دارد و لذا میتوانند به امر یادگیری کمک کنند. در تعلیم و تربیت فراشناخت به معنی آگاهی فرد از فرایندهای شناختی اش و ارزیابی و نظارت بر تفکر خویش به هنگام حل مساله است. فراشناخت به عنوان راهبردهای برنامه ریزی و تغییر شناخت رابطه ی نزدیکی با حل مساله دارد. تعریف گوناگونی از حل مساله ارائه شده است که یکی از آنها از هپنر (۱۹۸۷) است. او حل مساله را مجموعه واکنش های رفتاری، شناختی و هیجانی فرد می داند که در هنگام برخورد با مسائل روزانه و به منظور سازگاری با کنش های درونی و بیرونی بروز می کنند. از جمله عوامل مهم در فرایند تعلیم و تربیت، پرورش توانایی فکری و بهبود مهارت های شناختی و فراشناختی و به کار بردن آنها در یادگیری است که یکی از اهداف یادگیری حل مساله است. افراد به وسیله حل مساله که نوعی فرایند شناختی است، میان کنش های درونی و بیرونی سازگاری برقرار می کند که این سازگاری نیز به افزایش حل مساله در افراد منجر می شود. یعنی نوعی شناخت از شناخت های خود و دیگری حل مساله که نوعی فرایند شناختی است.

کلیدواژه ها:

حل مساله ، فراشناخت ، تفکر ، دانش آموزان