تا ثیر کاربرد چند تنظیم کنندە رشد و عنصر سیلیسیم بر عکس العمل خیار گلخانه ای در برابر آلودگی به ویروس پاالمپور پیچیدگی برگ گوجه فرنگی

ویروس پاالمپور پیچیدگی برگ گوجهفرنگی )ToLCPalV, virus Palampur curl leaf tomato )یک بگوموویروس مخرب است که در سال های اخیر باعث خسارت های زیادی به محصول گوجه فرنگی و انواع کدوئیان در ایران شده است. در پژوهش حاضر، تاثیر چند تنظیم کنندە رشد شامل سالیسیلیک اسید )SA ،)متیل جاسمونات )MJ )و براسینواستروئید )BR ،)عنصر سیلیسیم )Si )و اثرات متقابل آن ها در برابر واکنش خیار گلخانه ای به آلودگی توسط ToLCPalV مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایە طرح بلوک کامل تصادفی و به صورت گلدانی اجرا گردید. قبل از کاشت، بذرهای خیار به مدت ۲۴ ساعت به طور جداگانه در سه تنظیمکنندە رشد شامل محلول های نیم میلیموالر SA ،پنج میکروموالر MJ و یک میکروموالر BR خیسانده شدند. محلول پاشی گیاهچهها با محلول Si با غلظت یک میلی لیتر بر لیتر، در مرحله دو تا سه برگی و مایه زنی آنها با استفاده از سازە عفونت زای ToLCPalV یک هفته بعد در مرحله سه تا چهار برگی انجام شد. به منظور ارزیابی ویژگی های ریخت شناسی و شیمیایی شامل شاخص های وزن تر بوته، ارتفاع ساقه، و میزان آنزیم های کاتاالز، پراکسیداز، پلیفنلاکسیداز، گایاکول پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز ۳۰ روز پس از مایه زنی اندازه گیری شد. نتایج بدست آمده نشان داد که تیمارهای SA ،ترکیب Si+MJ و ترکیب Si+BR با افزایش فعالیت آنزیم ها، باعث تاخیر در بروز نشانه های ویروسی و کاهش وزن تر بوته و ارتفاع ساقه شدند. براساس نتایج این تحقیق، کاربرد تنظیمکننده های رشد به تنهائی و یا به همراه عنصر سیلیسیم شامل SA ،MJ ،Si+MJ و Si+BR می تواند باعث افزایش مقاومت گیاه خیار گلخانه ای در برابر آلودگی به ToLCPalV گردد.

کلیدواژه ها:

واژه های کلیدی: ویروس پاالمپور پیچیدگی برگ گوجه فرنگی ، تنظیمکنندههای رشد ، سیلیسیم ، آنزیم های آنتی اکسیدانت