ایجاد بستر تشویق و تعلیم و تربیت در مدارس با استفاده از توانایی های معلمان

نقش تشویق در یادگیری به مراتب مهمتر و موثرتر از نقش تنبیه است. همچنین تشویق در یک درس، اگر چه سبب رشد و پیشرفت کودکان در همان درس می شود ولی اثر عام آن، آنقدر پردامنه است که دیگر دروس را هم در بر می گیرد این امر به خاطر آن است که کودک در اثر تشویق کلا دیدی مثبت به یادگیری پیدا کرده و بصورت کلی تری به درس و مدرسه علاقه پیدا می کند. بدین ترتیب میتوان گفت که پاداش، عکس العملی است که مربی بدنبال رفتار مطلوب متربی از خود نشان می دهد و باعث تکرار رفتار در موقعیت های بعدی می گردد. پس بهتر است در فرآیند یاد دهی-یادگیری از تشویق بیش ار تنبیه استفاده کنیم، مگر در مواردی ناچار باشیم از تقویت منفی استفاده کنیم.

کلیدواژه ها:

تشویق ، تنبیه ، دانش اموزان ، پیشرفت تحصیلی