طراحی الگوی تاب آوری مبتنی بر سازگاری اجتماعی و خودکارآمدی خانواده های نظامی

امروزه چالش مهمی که در سازمان ها به ویژه سازمان های دفاعی در کشورهای درحال توسعه با آن مواجهه است، طراحی و تبیین بسته های آموزشی تاب آوری خانوادگی است، تا با روش های مختلف از جمله سخنرانی و بحث گروهی، صحنه سازی و تمرین های ایفای نقش، مشارکت والدین و انجام تکالیف در منزل، در راستای کنترل سطح کمی و کیفی تاب آوری نقش اساسی ایفا کنند. در حال حاضر، بسته آموزشی در این زمینه، وجود ندارد؛ بنابراین طراحی این بسته آموزش امری ضروری است. این پژوهش، باهدف طراحی و تبیین بسته آموزش تاب آوری مبتنی بر سازگاری اجتماعی و خودکارآمدی خانواده های نظامی انجام شده است، این پژوهش از حیث گردآوری داده ها، توصیفی (پیمایشی) و از نظر هدف، کاربردی و از منظر روش، کمی و کیفی و به روش دلفی فازی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه خبرگان دانشگاهی ارتش جمهوری اسلامی ایران است و با بهره گیری از روش نمونه گیری گلوله برفی ، تعداد۱۵ نفر از افراد با تجربه و صاحب نظر درحوزه تاب آوری خانوادگی انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها در بخش کیفی مطالعات کتابخانه ای و مصاحبه های نیمه ساختار یافته و در بخش کمی پرسشنامه محقق ساخته بود. در ادامه با مقوله بندی و دسته بندی معیارهای نهایی، تعداد ۱۲۰ مولفه ها و ۷ ابعاد حاصل گردید. در گام نهایی، با اجرای تکنیک دلفی فازی در ۲ راند اقدام به غربالگری و اعتبارسنجی معیارهای گردید، به نحوی که در راند اول تعداد ۱۰ معیاری حذف و در راند دوم هیچ معیاری حذف نشد که این خود نشانه ای برای پایان راندهای دلفی بوده است. یافته های پژوهش نشان داد بسته آموزش تاب آوری به دست آمده می تواند به عنوان یک چارچوب نظری علمی و پایه برای خانواده های نظامی مورداستفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، سازگاری اجتماعی ، خودکارآمدی ، خانواده های نظامی