تاثیر تعالیم دینی بر رفتارهای اخلاقی دانش آموزان

پارادایم معاصر تربیت اخلاقی مبتنی بر ترکیب دانش اخلاقی و عمل اخلاقی است. در عین حال، تربیت اخلاقی عبارت است از ایجاد فضای مناسب برای درونی کردن مولفه های اخلاق اجتماعی در ساختار شخصیتی دانش آموز و منجر به اجرای رفتار اخلاقی صحیح می شود. روابط موجود بین ارزش های ترویج شده توسط تربیت اخلاقی و ارزش های تربیت دینی همپوشانی ندارند، بلکه مکمل یکدیگر هستند. کارآمدی ارزش گذاری آموزش دینی به منظور تقویت اخلاق و اخلاق نسل جوان تا حد زیادی به توانایی معلمان در طراحی فعالیت های آموزشی که ارزش ها و اصول اخلاقی را با ماهیت دینی ترکیب می کند بستگی دارد. با توجه به ملاحظات ذکر شده در بالا، پژوهش حاضر به بررسی این موضوع می پردازد که تا چه اندازه آموزش دینی در مدارس به درونی سازی مولفه های اخلاق اجتماعی در ساختار شخصیتی دانش آموزان و نیز از طریق پرسشنامه نظرسنجی برای معلمان ابتدایی کمک می کند. تبدیل برخی رفتارهای اخلاقی مطابق با اصول و ارزش های اخلاقی به عمل. نتایج به دست آمده حاکی از اعتماد بالای معلمان به امکان شکل گیری رفتار و وجدان اخلاقی دانش آموزان از طریق رویکردهای میان رشته ای به دین و اخلاق است.

کلیدواژه ها:

تربیت ، تربیت دینی ، اخلاق.