تحلیل نظام حکمرانی در مدیریت بحران بخش آب

بحران آب، به صورت مستقیم با موضوع حکمرانی و سیاست گذاری در حوزه مدیریت منابع آبی یک کشور پیوند دارد به طوریکه این مساله در ایران بیش از آنکه ناشی از تغییرات اقلیمی باشد در نتیجه انباشت سیاست های ناکارآمد در حوزه ی مدیریت منابع آب در دهه های اخیر است. دستیابی به حکمرانی پایدار منابع آب جهت پیشگیری از بحران های مرتبط با مشارکت و همکاری دولت، جامعه ی مدنی، سازمان ها و تشکل های مردم نهاد و به طور کلی مشارکت فراگیر همه ی اقشار و ذی نفعان حوزه آب امکانپذیر می باشد. اصلاح ساختار مدیریتی حاکم بر منابع آب از اقدامات ضروری برای مواجهه با بحران آب است که نیازمند تغییرات بنیادین در الگوی توسعه، اقتصاد سیاسی آب و اصلاح ساختار حکمرانی است. بر این اساستوسعه و ارتقای شاخص های حکمرانی کارآمد و پایدار مستلزم بهبود سیاست گذاری دولتی و همچنین احیای ساز و کارهای محلی مدیریت منابع و درگیر کردن بهره برداران محلی در این روند است.

کلیدواژه ها:

سیاست گذاری ، شاخص های حکمرانی ، مدیریت منابع آب ، اصلاح ساختار