کارکردهای «را» در برخی گویش های فارسی خراسان

در این جستار بر آن ایم کارکرد نشانه «را» را در برخی گویش­های فارسی خراسان بررسی کنیم. بررسی نقش­های این نشانه در گویش­های فارسی خراسان نشان داد که سرعت تغییرات در کارکردهای این نشانه در این گویش­ها نسبت به فارسی معیار کندتر بوده است؛ برخی نقش­های این نشانه در دوره­های اول و دوم فارسی نو، همچنان در برخی از این گویش­ها کاربرد دارد. این نقش­ها که بررسی و تحلیل خواهند شد، عبارت­اند از کاربرد «را» به­عنوان حرف اضافه «به» همراه با گروه اسمی در نقش مفعول غیرمستقیم فعل­های پرکاربردی چون «گفتن» و «دادن» و ... که در فارسی معیار امروز به­کار نمی­رود، کاربرد «را» با فعل­هایی مانند «بد آمدن»، «خواب آمدن» و ... که در فارسی امروز با واژه­بست ظاهر می­شوند، و دیگر کاربرد «را» با گروه اسمی در نقش فاعل/ نهاد به­عنوان نشانه ای که به لحاظ نحوی زائد است.

کلیدواژه ها:

نشانه «را» ، گویش های فارسی خراسان ، فارسی نو ، «را»ی زائد ، فعل های مرکب پی بستی