بررسی طرحهای انتقال آب بین حوضه ای در جهان و ایران و تاثیرآن برمنابع طبیعی

امروزه آب این منبع حیاتبخش ، به عنوان یکی از سه عامل تشکیل و بقای محیط زیست (خاک، هوا و آب) بیش از هر زمان دیگر مورد توجه می باشد. بنابراین کنترل و استفاده صحیح از منابع آبی موجود ضروری است . انتقال آب بین حوضه ای نمونه ای از راه حلهای مورد استفاده برای رفع کمبود آب به ویژه در بخش آب شرب در مناطق و کشورهای خشک است . در پژوهش حاضر با بررسی مشخصات ۶ پروژه انتقال آب بین حوضه ای در سطح کشورهای خارجی به منظور افزایش آگاهی درمورد اثرات محیط زیستی ، اقتصادی و اجتماعی این طرحها پرداخته شده است . نتایج بررسی ها نشان داد طرح های انتقال آب بین حوضه ای، مستقمای مدیریت حوضه مبدا و مقصد را تحت تاثیر قرار می دهد و اگرچه در زمان کوتاه مدت موجب کاهش مشکلات کم آبی در حوضه مقصد خواهد شد، اما در زمان بلندمدت باعث خسارات جبران ناپذیر محیط زیستی ، اقتصادی و اجتماعی در یکی از دو یا گاها هردو حوضه میشود؛ این مسئله خصوصا در کشورهای خشک و نیمه خشک که طرح های انتقال آب از حوضه مبدا با هدف تامین آب شرب، کشاورزی و صنعت صورت می گیرد، مشهودتر خواهد بود. به این منظور در اجرای طرح های انتقال آب بین حوضه ای لازم است معیارهای یونسکو اعمال شود.

کلیدواژه ها:

انتقال آب بین حوزهای ، چالش ، توسعه ی پایدار ، مدیریت جامع حوزهی آبخیز ، حوزه ی آبخیز