بررسی نقش ، عملکرد و میزان بهره وری نیروگاه های کوچک مقیاس خورشیدی در بهبود وضعیت محیط زیست شهری. (مطالعه موردی نیروگاه ۳۰ کیلوواتی ساختمان مرکزی شهرداری منطقه ۹)

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 60

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AHCONF07_044

تاریخ نمایه سازی: 8 خرداد 1403

چکیده مقاله:

در سالهای آتی ، شهر تهران می تواند از جمله ناپایدارترین شهرهای کشور محسوب شود .از عوامل اصلی که تهدیدی مهم برای زیست شهری پایدار محسوب می شود، آلودگی هوا و مصرف بی رویه انرژی در ایران و علی الخصوص در تهران اشاره کرد. در این تحقیق سعی شده است میزان تولید انرژی الکترکی از نور خورشید را در ساختمان های مسکونی و از طریق نیروگاه های کوچک مقیاس مورد بررسی قرار داده و بهبود کیفیت محیط زیست را از طریق نتیجه عملکرد انرژی پاک و کمک به تامین بخشی از انرژی شهر در راستای توسعه پایدار با کاهش CO۲ بررسی نماید. نتایج نشان می دهد که میزان هزینه صرفه جویی شده درطی این یکسال (۲۰۲۱-۲۰۲۰) برابر با۷۴۱,۱۱۹, ۱۷۸ ریال می باشد که با توجه به محاسبات صورت گرفته مجموع مصرف برق ماهانه ساختمان مرکزی از زمان اتصال نیروگاه به مصرف ماهیانه برق از زمانی که نیروگاه خورشیدی به ساختمان مرکزی متصل شده در طی یکسال ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ در مجموع به ظرفیت ۸۹۷,۶۳۲,۱کیلو وات ساعت می باشد و میزان تولید انرژی خورشیدی هم در همین سال به ظرفیت ۸۹.۶۴۹۹۸ کیلووات ساعت است که حدود ۴ درصد از میزان برق مصرفی ساختمان را تامین نموده است .همچنین نیروگاه خورشیدی منطقه ۹ در کاهش دی اکسید کربن تولیدی از نیروگاه های برق نقش داشته است که با توجه به اینکه میزان تولید برق انرژی خورشیدی ساختمان مرکز در سال(۲۰۲۱-۲۰۱۸) به ظرفیت ۵۳.۱۴۱۲۵۱ کیلووات ساعت است . حداقل در حدود kwh/gCO۲eq ۳۱۰,۸۶۳,۷۴ و حداکثر به میزان kwh/gCO۲eq ۰۲۲,۳۵۶,۹۴ در کاهش تولید دی اکسید کربن نقش داشته اند که به طور میانگین به میزان kwh/gCO۲eq ۶۶۶,۶۰۹,۸۴ انتشار دی اکسید کربن در اتمسفر کاهش یافته است .

کلیدواژه ها:

انرژی خورشیدی ، نیروگاه کوچک مقیاس ، کاهش دی اکسید کربن

نویسندگان

یحیی چهرآذر

ارشد برنامه ریزی، مدیریت و آموزش محیط زیست ، دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران

مهدی اسفندیاری

دانشجوی دکترا مدیریت محیط زیست ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن . تهران

محمدجواد امیری

استادیار گروه برنامه ریزی، مدیریت و آموزش محیط زیست ، دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران

فائزه چهرآذر

دانشجوی دکترا برنامه ریزی محیط زیست ، دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران