رابطه تصور از خود، مشارکت والدین در زندگی فرزندان و ارتباط اجتماعی در دانش آموزان دارای اختلال یادگیری

پژوهش حاضر با هدف رابطه تصور از خود، مشارکت والدین در زندگی فرزندان و ارتباط اجتماعی در دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خفیف انجام شد. روش تحقیق از نوع همبستگی است. جامعه کل آماری این تحقیق شامل کلیه دانش آموزان دختروپسر مقطع ابتدایی شهر رباط کریم سال تحصیلی ۱۴۰۲ می باشند. از تعداد کل جامعه آماری ۵۰ نفر از دانش آموزان دختروپسر برای این طرح انتخاب شدند. روش نمونه گیری در این پژوهش روش نمونه گیری در دسترس بوده است. با توجه به حجم جامعه بر اساس فرمول کوکران ۵۰نفر می باشد. برای تهیه نمونه مورد نظر ابتدا بین ۳ مرکز اختلال یادگیری انتخاب و از بین سه مدرسه دو مدرسه انتخاب و از این دو مدرسه ۲۵دختر و ۲۵ پسر انتخاب شدند و بین آنها پرسشنامه توزیع گردید.پرسشنامه های مورد نظر در این پژوهش شامل پرسشنامه تصور از خود بک (۱۹۷۸)، پرسشنامه مشارکت خانواده فانتازووهمکارانش((۲۰۰۰، ارتباط اجتماعی کراون و مارلومی باشند. نتایج حاصل از یافته ها با استفاده از آزمون رگرسیون و همبستگی در نرم افزار SPSS۱۸مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد که بین متغیرهای مورد بررسی رابطه معناداری وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که از بین مولفه های مذکور تنها ارتباط اجتماعی و مشارکت مبتنی بر خانه بیشترین قدرت پیش بینی را در متغیر تصور از خود را داشتند.

کلیدواژه ها:

تصور از خود ، مشارکت والدین در زندگی فرزندان ، ارتباط اجتماعی ، دانش آموزان.