اثربخشی آموزش گروهی تنظیم هیجان مبتنی بر مدل گراس بر کاهش پرخاشگری دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهر دزفول

هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی آموزش راهبردهای تنظیم هیجان بر پرخاشگری دانش آموزان پسر پایه ششم بود. با بهره گیری از روش نمونه گیری در دسترس،تعداد ۲۰۰ دانش آموز انتخاب شدند. با پیش آزمون پرسشنامه پرخاشگری باس و پری((۱۹۹۲ بر اساس آزمون غربالگری ۴۰ نفر از دانش آموزانی که دارای بالاترین نمره پرخاشگری بودند به عنوان نمونه انتخاب شدند، سپس به روش تصادفی در دو گروه، یک گروه آزمایش ( ۲۰دانش آموز) و یک گروه کنترل ۲۰)دانش آموز) جایگزین شدند و بسته آموزش تنظیم هیجان گراس فقط برای گروه آزمایش اجرا شد. سپس پس آزمون پرسشنامه پرخاشگری از هر دو گروه گرفته شد. داده ها به روش تحلیل کوواریانس یک راه ه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که مداخله آموزشیراهبردهای تنظیم هیجان احتمالا سبب کاهش میانگین پرخاشگری در گروه آزمایشی شد. این تغییرات در سطح ۰/۰۰۱ معنادار بودند. مطالعه حاضر در حالت کلی نشان داد که برنامه آموزشی راهبردهای تنظیم هیجان بر بهبود هیجانات دانش آموزان از جمله پرخاشگری آنهااحتمالا موثر است.

کلیدواژه ها:

راهبردهای تنظیم هیجان ، پرخاشگری ، دانش آموزان.