تاثیر یادگیری همیاری بر بهبود عملکرد تحصیلی و سلامت روانشناختی دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر یادگیری همیاری بر بهبود عملکرد تحصیلی و سلامت روانشناختی دانش آموزان انجام گرفت. روش پژوهش حاضر شبه آزمایشی (پیش-پس آزمون با گروه کنترل) است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهرستان قصرقند بودند که از بین آنها براساس فرمول موکران و بعد از مشورت با اساتید محترم دانشگاهی تعداد ۴۰ نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و سپس به صورت تصادفی ۲۰ نفر در گروه آزمایش و ۲۰ نفر در گروه گواه قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش به منظور جمع آوری داده ها مربوط به هر یک از متغیرها پرسشنامه عملکرد تحصیلی فام و تیلور (۱۹۹۹)، مقیاس سلامت روانشناختی ریف (۱۹۸۹) و در جهت برگزاری جلسات یادگیری مشارکتی از روش جیگساو استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد که مداخله برنامه ی »یادگیری همیاری« در بهبود عملکرد تحصیلی و همچنین بهبود سلامت روانشناختی دانش آموزان تاثیرگذار بوده است. به عبارتی عملکرد تحصیلی و سلامت روانشناختی دانش اموزان در قبل و بعد از اجرای پروتکل آموزشی ما (یادگیری همیاری) تفاوت معناداری وجود دارد. براساس نتایج حاصل میتوان بیان نمود که مدارس با به کارگیری فرایند یادگیری همیاری میتوانند زمینه لازم جهت بهبود عملکرد تحصیلی و افزایش سلامت روانشناختی دانش آموزان را فراهم آورند.

کلیدواژه ها:

یادگیری ، یادگیری همیاری (مشارکتی) ، عملکرد تحصیلی ، سلامت روانشناختی