مروری بر تاثیر نظریه سازنده گرایی در بهبود و ارتقاء خلاقیت در بین دانش آموزان مقطع ابتدایی

خلاقیت دارای عناصر و اجزایی است که باهم خلاقیت را می سازد و بین آنها تعامل و ارتباط برقرار است. عناصر اصلی خلاقیت انگیزه، استعداد، تلاش و پشتکار، دانش و اطلاعات، تصور و خیال و تجربه می باشد. در سازندگرایی شناخت و یادگیری وابسته به موقعیت است سازندگی محصول تغییر شکل، سازماندهی و سازماندهی مجدد اطلاعات و دریافت قبلی فراگیرنده در تعامل با محیط است. به همین منظور پژوهش حاضر با هدف اثربخشی نظریه سازندگرایی در بهبود و ارتقاء خلاقیت و رویکردهای یادگیری انجام پذیرفته است. معلمان سازنده گرا باید خلاقیت دانش آموز را مبنای کار خود قرا دهند. در این پژوهش راهنمای کار معلمان سازنده گرا در زمینه خلاقیت فراگیران شرح داده شد و طراحی آموزشی برای کلاس با خلاقیت سازنده گرایی انجام شد که در طراحی این کلاس باید دوراندیشی خلاقانه و بینش دانش آموزان را در دانش آموزان ایجاد کنیم. همچنین رویکردهای یادگیری در نظریه سازنده گرایی و تکنیک های خلاقیت فردی سازنده گرایی مانندDoit، PMT، Scampe و طوفان فکر که جزء تکنیک خلاقیت گروهی سازنده گرایی می باشد توضیح داده شد. همچنین در پایان تحقیقات انجام شده در این زمینه به بحث و بررسی گذاشته شد و نتایج و پیشنهادات کاربردی در این زمینه بیان گردید

کلیدواژه ها:

رویکردهای یادگیری ، سازنده گرایی ، خلاقیت