اهمیت بازی درمانی در بهبود مهارتهای اجتماعی کودکان کم توان ذهنی

کم توانی ذهنی یکی از اختلالات رشدی عصبی رایج است. کودکان دارای کم توانی ذهنی در یادگیری و کسب مهارتهای اجتماعی با مشکل روربرو هستند. بازی درمانی یکی از راه های آموزش مهارت های اجتماعی به این کودکان می باشد که می تواند به رشد کودکان و بهبود مهارتهای اجتماعی آن ها منجر شود. این پژوهش با هدف بررسی اهمیت بازی درمانی در بهبود مهارتهای اجتماعی کودکان کم توان ذهنی انجام شد. روش پژوهش حاضر کتابخانه ای - اسنادی بود. در این پژوهش ابتدا به تعریفی از مهارتهای اجتماعی سپس اهمیت کسب آن در کودکان کم توان ذهنی و معرفی انواع بازی درمانی در بهبود مهارتهای اجتماعی کودکان کم توان پرداخته شد. یافته های این پژوهش نشان داد که انواع بازی درمانی نقش موثری در بهبود مهارتهای اجتماعی کودکان کم توان ذهنی دارد. از این رو با توجه به این یافته ها پیشنهاد می گردد متخصصان در این حوزه به تدوین و اجرای انواع بازی درمانی در کسب مهارتهای اجتماعی بپردازند.

کلیدواژه ها:

کم توان ذهنی ، مهارت های اجتماعی ، بازی درمانی