ضرورت آینده پژوهی برای نظام تعلیم و تربیت عمومی ایران

نظام آموزش و پرورش و به عبارت بهتر تعلیم و تربیت، به طور بالقوه یکی از محوری ترین و تعیین کننده ترین نهادهای اجتماعی در تحقق توسعه کشور به حساب می آید. یکی از اساسی ترین وظایف هر نظام تربیتی ارایه تصویری روشن از انسان مطلوب است و گویاترین شاهد بر ضرورت وجودیک نظام آموزشی، توجه به آینده ها است. آموزش و پرورش پیش دبستانی تا دانشگاه ضرورتا بایستی آینده مدار باشد، زیرا کارکرد آن در واقع تجهیز دانش آموزان و دانشجویان به دانش و مهارت های لازم برای مشارکت موثر در جامعه چه در زمان حال و چه در زمان آینده است. بر همین اساس پژوهش با هدف ضرورت آینده پژوه ی برای نظام تعلیم و تربیت عمومی ایران انجام گرفت. روش پژوهش حاضر مروری و از نوع کتابخانه ای است. در این مطالعه کلیدواژه های فارسی شامل آینده پژوهی، ضرورت و اهمیت آینده پژوهی، تعلیم و تربیت، جایگاه آینده پژوه ی در تعلیم و تربیت ایران در پایگاه های اطلاعاتی مگیران، گوگل اسکالر، اسآیدی، ساینس دایرکت و پابمد جستجو شدند. شناخت و آگاه ی نسبت به شرایط آینده تعلیم و تربیت، نیاز اساسی سیاستگزاران و مدیران عالی این نهاد ا ست. امروزه این نیاز از طریق مطالعات آینده پژوه ی پاسخ داده میشود. سازمان آموزش و پرورش کشور از این حیث مستثنی نبوده و مطالعات آینده پژوه ی میتواند امکان جدیدی برای مسوولان و مدیران این سازمان در زمینه افزایش کارایی آموزشی با استفاده از پیشرفتهای علم و فن آوری ایجاد نماید. با توجه به مطالعات انجام شده، ضرورت های آینده پژوه ی در نظام تعلیم و تربیت عبارت اند از: (۱ شناخت منابع جدید اقتصادی که با محویت آموزش و پرورش در آینده به وجود خواهند امد، (۲ اتخاذ تصمیم های بهتر توسط مدیران آموزش و پرورش برای آینده، (۳ همگام و همسو شده آموزش و پرورش با تکنولوژی های نوظهور، (۴ آماده شدن دانش آموزان برای تغییراتی که در آینده ممکن است واقع شود، (۵جایگزینی آموزشهای عملی مورد نیاز حال و آینده دانش آموزان به جای آموزش تئوریک.

کلیدواژه ها:

تعلیم و تربیت ، آینده پژوهی ، ضرورتها ، سیاست آموزشی