بررسی میزان اثربخشی آموزش در پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژهمبتنی بر شواهد

بر اساس مطالعات انجام شده یکی از بهترین انواع مراقبت از بیماران، مراقبت مبتنی بر شواهد میباشد کهتوسط سیستم های بهداشتی و درمانی به عنوان استاندارد طلایی برای ارائه مراقبت های بهداشتی و سالمشناخته شده است ، این مطالعه با هدف تعیین میزان آگاهی و اثربخشی آموزشی در پرستاران شاغل دربخش های مراقبت ویژه انجام گردید . این مطالعه ی توصیفی مقطعی بر روی ۷۶ پرستار شاغل در بخشمراقبت ویژه یکی از مراکز درمانی مشهد ۱۴۰۲ انجام گرفت. در این مطالعه در مرحله اول اطلاعاتدموگرافیک پرستاران جمع آوری و تحلیل گردید، درقسمت دوم جلسات آموزش ضمن خدمت بر اساسمستندات ابلاغی واحد آموزش مرکز درمانی و مرتبط با مراقبتهای ویژه به صورت حضوری و مجازیبرگزار گردید سپس ارزیابی های آموزشی در سرفصل های تعیین شده از طریق آزمون حضوری و بررسیعملکرد بالینی در زمینه های مرتبط انجام گردید . داده ها با استفاده از روشهای آماری توصیفی، نرمافزارهای آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . نتایج نشان داد که کمترین میزان آگاهی پرستاران۱۵.۵ درصد در ارتباط با شناخت ریتم های قلبی و بیشترین نمره آگاهی پرستاران در مورد مراقبت ازبیماران با جراحی شکم بود. در مورد انجام اقدامات بالینی نتایج بیانگر آن است که ۵۷.۳ درصد ازپرستاران بر اساس سابقه تجربی و بصورت روتین مراقبتهای بالینی را انجام میدهند که از کیفیتمراقبتی مطلوب و مناسب برخوردار نمی باشد. با توجه به میزان آگاهی از مباحث مرتبط با مراقبت هایویژه و نقش مهم پرستاران در این زمینه، با تخصیص منابع و آموزش پرستاران و شناخت و رفع موانع درزمینه مراقبت های مبتنی بر شواهد و در نتیجه تغییر در شیوه های مراقبت از بیماران با نیاز به مراقبتویژه ، میتوان گام مهمی در بالا بردن سطح مراقبت های تخصصی و کاهش پیامدهای ناشی آن در اینبیماران برداشت .

کلیدواژه ها:

پرستاری مبتنی بر شواهد ، اثربخشی آموزشی ، مراقبت ویژه