بررسی رابطه فرهنگ سازمانی و رفتار اخلاقی با مسئولیت پذیری اجتماعی در میان کارمندان دانشگاه شیراز

نقش مراکز، موسسات آموزشی و مدارس در تحقق اهداف جامعه و یکی از شاخصهای عمده پیشرفت و تمایز جوامع مختلف از یکدیگر، بر کسی پوشیده نیست. این مسئله در کشور ما که دوران بازسازی و توسعه سیاسی، اجتماعی، اقتصادی را پشت سر مینهد، از اهمیت به سزایی برخوردار است. در این میان نقش مدیران و کارکنان به عنوان افرادی برجسته که وظایف کلیدی سازمان را بر عهده دارند، دارای اهمیت ویژه ای است. صد البته ایفای چنین مسئولیت و نقش خطیری، منوط به وجود شرایط مساعد حرفه ای و شغلی میباشد. بدیهی است عوامل موثر فرهنگ سازمانی ،رفتار اخلاقی و مسئولیت پذیری اجتماعی و تاثیر این عوامل بر یکدیگر و شناخت و تاثیر مولفه های هر یک از این عوامل بر نیروی انسانی باعث تحقق این اهداف در سازمانها است. در این زمینه، به زعم صاحب نظران سازمان و مدیریت، فرهنگ سازمانی ،رفتار اخلاقی و مسئولیت پذیری اجتماعی به مثابه عواملی فراگیر در سازمان، متشکل از باورها، اعتقادات، ارزشها و هنجارها و احساس وابستگی و تعلق خاطر به سازمان که تمامیعوامل شغلی و تعهد کارکنان و مدیران، نسبت به حرفه و محیط شغلی را تحت الشعاع خویش قرار می دهد، به گونهای که عواملی همچون سازگاری، انطباق پذیری، درگیر شدن در کار ، ماموریت متاثر از فرهنگ سازمان میباشد. امروزه در سازمانها به منابع انسانی به عنوان مهمترین منابع سازمان نگریسته میشود و مدیران به خوبی دریافتهاند که مهمترین عامل کسب مزیت رقابتی، منابع انسانی سازمان میباشند، از این رو امروزه توجه به مقوله وفاداری منابع انسانی به سازمان و انجام هر چه بهتر نقشهای اختصاص یافته به آنها و حتی وظایف فرانقشی توسط منابع انسانی یکی از دغدغه های جدی مدیران سازمانها میباشد (مشبکی ، ۱۳۸۰، ص.(۴۳۸