مقایسه و مطالعه ی ترکیبات فنولی و فلاونوئیدی در دو گونه دارویی درمنه ایرانی (Artemisia persica) و درمنه کوهی (Artemisia aucheri)

آرتمیسیا با نام محلی درمنه یکی از گیاهان دارویی مهم است که به طور خاص در درمان مالاریای مقاوم به دارو مورد استفاده قرار گرفته است . همچنین دارای فعالیت ضد توموری، ضد التهابی و ضد اکسیدانی است. آرتمیسیا از خانواده Asteraceae است که شامل ۲۰۰ الی ۴۰۰ گونه می باشد. گونه های مختلف این گیاه در شهرهای مختلف ایران رشد دارد و گستره دمایی بالا را تحمل می کنند. ترکیبات فنولی و فلاونوئیدها از ترکیبات ثانویه مهم در گیاهان هستند. در میان آنتی اکسیدان ها، ترکیبات فنولی از همه موثرتر هستند. ترکیبات فنولی تنوع وسیعی از فعالیت های زیستی مانند ضد سرطان، ضد ویروس و ضد التهاب را دارند. در این مطالعه ترکیبات فنولی و فلاونوئیدی دو گونه درمنه با نامهای درمنه ایرانی (Artemisia persica) و درمنه کوهی (Artemisia aucheri) توسط HPLC مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که هر دو گونه دارای ۹ ترکیب فنولی و فلاونوئیدی یکسان به نامهای Gallic acid, Rutin, Quercitrin, m-Coumaric acid, Querectin, Caffeic acid, Luteolin, Chlorogenic acid, Kaempferol هستند، اما غلظت این ترکیبات در دو گونه متفاوت بود. در درمنه ایرانی، Luteolin بیشترین و Quercitrin کمترین غلظت و در درمنه کوهی m-coumaric acid بیشترین و Quercitrin کمترین غلظت را داشت.

کلیدواژه ها:

ترکیبات فنولی ، فلاونوئیدها ، کوئرستین ، لوتئولین ، کوماریک اسید