اونتوژنی آبشش در کپورماهی دنداندار هرمز Aphaniops hormuzensis با استفاده از تصویربرداری میکروسکوپ الکترونی نگاره

با توجه به شرایط زیستگاه ماهیان، همواره غلظت مواد در بدن و محیط اطراف آنها متفاوت است، بنابراین ماهی ها برای سازگار شدن با شرایط محیطی، برخی مواد را از بدن خارج یا برخی دیگر را به بدن وارد می کند. بر خلاف تصور عموم، آبشش در ماهیان می تواند به عنوان اندامی برای دفع آمونیاک، اوره و همچنین تنظیم یون ها عمل کند. بنابراین مطالعه آبشش می تواند اطلاعات مفیدی در مورد زیست ماهیان در اختیار ما قرار دهد. در این تحقیق، با استفاده از میکروسکوپ الکترونی نگاره، اونتوژنی آبشش کپورماهی دنداندار هرمز Aphaniops hormuzensis مورد مطالعه قرار گرفت. نمونه ها با استفاده از تور دستی از رودخانه خورگو واقع در استان هرمزگان جمع آوری و بر اساس طول استاندارد در دو اندازه ۲ و ۴/۳ سانتی متری دسته بندی و آبشش آنها با استفاده از میکروسکوپ الکترونی نگاره عکس برداری شدند. بر اساس نتایج به دست آمده طول لاملا های ثانویه و ضخامت آنها در طی تکوین تغییر یافته است به طوری که بیشترین ضخامت لاملاهای ثانویه را در افراد با طول ۴/۳ سانتی متر می توان مشاهده کرد. به نظر می رسد افزایش ضخامت لاملا ها پاسخی به نیاز های تنفسی این گونه باشد. در بافت پوششی رشته های آبششی گونه Aphaniops hormuzensis با اندازه ۴/۳ سانتی متر سلول کلراید در محل چاله های راسی و در قاعده لاملاهای ثانویه مشاهده شد.

کلیدواژه ها:

سلول کلراید ، Aphaniidae ، ریخت شناسی