اثرتزریق مرکزی آبسیزیک اسید بر رفتار درد در موش های صحرایی ماده بالغ اوتیسمی

مقدمه: اختلال طیف اوتیسم (ASD) یک اختلال عصبی رشدی است که با مشکلات فراگیر در تعاملات اجتماعی و نقص در رفتارهای ارتباطی، کلامی و غیرکلامی مشخص می شود. آبسیزیک اسید((ABA یک فیتوهورمون دارای خواص آنتی اکسیدانی، تعدیل کننده ایمنی و ضد التهابی است که در بافت های حیوانی به ویژه در مغز وجود دارد. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر تجویز مرکزی ABA بر رفتار درد فرزندان ماده بالغ اوتیسمی زاده موشهای صحرایی ماده دریافت کننده والپروئیک اسید انجام شد.روش کار: ابتدا با تزریق درون صفاقی سدیم والپروات((۵۰۰ mg/kg در روز ۱۲,۵ بارداری موش های صحرایی مادر، القا اوتیسم در جنین موش ها صورت گرفت سپس فرزندان دختر به شش گروه (n=۶) شامل کنترل، اوتیسم، اوتیسم+حلال، اوتیسم+آبسیزیک اسید ۰,۵)، ۱,۰ و ۱,۵ میکروگرم در موش، داخل بطن های جانبی) تقسیم شدند. بعد از گذشت ۷ هفته از تولد، با جراحی استریوتاکس کانول گذاری دوطرفه در ناحیه بطن های جانبی انجام و در ۶۰ روزگی با انجام تست رفتار اجتماعی، اوتیسم در موش های صحرایی تایید گردید. پس از آن تزریق مرکزی حلال و ABA صورت گرفت و ۳۰ دقیقه بعد از تزریق دارو آستانه پاسخ به درد در تست هایTail-flick ، Hot-plate اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون های آنالیز واریانس یک طرفه و مقایسه چندگانه توکی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج و بحث: موش های اوتیسمی در مقایسه با کنترل تفاوت قابل مشاهده ای در رفتار پاسخ به درد نشان دادند. ABA به طور قابل توجهی اثر ضددردی وابسته به دوز را در تستهای کشش دم و صفحه داغ در هر دو گروه اوتیسمی و غیراوتیسمی ایجاد میکند. در این خصوص دوز های ۱ و ۱,۵ بهترین عملکرد را هم در مهار درد داشتند. یافته های حاضر نشاندهنده اثر ضددردی تزریق مرکزی ABA در اوتیسم است.

کلیدواژه ها:

اوتیسم ، آبسیزیک اسید ، درد ، موش صحرایی ، سدیم والپروات