بررسی عقرب های (Arachnida: Scorpiones) شهرستان سراوان، استان سیستان و بلوچستان

عقرب ها با تشابه ظاهری زیاد به اجداد دوران پالئوزوییک خود، موجوداتی عجیب و جالب هستند. نظر به موقعیت جغرافیایی و آب و هوایی خاص استان سیستان و بلوچستان، فون عقرب ها در این منطقه متفاوت و جالب است. با توجه به پراکنش اعضای دو جنس از عقرب های دارای زهر خطرناک و درنتیجه مهم از نظر پزشکی در نواحی مرکزی این استان، فون عقرب های شهرستان سراوان و نواحی اطراف آن مورد بررسی قرار گرفت. عقرب های این مناطق به کمک چراغ ماورا بنفش در شب و جست و جوی مستقیم زیر سنگ و کلوخ و تنه درختان در روز در سال ۱۴۰۱ جمع آوری شد. بررسی نمونه ها منجر به شناسایی شش گونه متعلق به شش جنس و دو خانواده شد، شامل: Androctonus crassicauda (Olivier, ۱۸۰۷)،Mesobuthus macmahoni (Pocock, ۱۹۰۰)، Odontobuthus tirgari Mirshamsi et al., ۲۰۱۳،Orthochirus sp.، Razianus farzanpayi Tahir et al., ۲۰۱۴ (از خانواده (Buthidae C. L. Koch, ۱۸۳۷ و Hemiscorpius persicus ( Birula, ۱۹۰۳) (از خانواده .(Hemiscorpiidae Pocock, ۱۸۹۳ دو گونه Mesobuthus macmahoni و Razianus farzanpayi گزارش جدید برای فون ایران می باشند. اعضای جنس Orthochirus از نظر ظاهری متفاوت از سایر گونه های گزارش شده از ایران بوده و احتمالا گونه جدید می باشد. برای توصیف گونه جدید نیاز به نمونه برداری مجدد و بررسی دقیق ریختی و در صورت لزوم حتی مطالعه مولکولی نمونه ها می باشد. شناسایی گونه های خطرناک و تعیین دامنه پراکنش آن ها جهت آموزش افراد محلی و نیز درمان موارد عقرب زدگی مهم، ضروری و مفید خواهد بود.

کلیدواژه ها:

فون ، عقرب زدگی ، اورتوکایروس ، گزارش جدید ، تاکسونومی.