نقش انواع سلول های بنیادی در بهبود آسیب ناشی از سکته ایسکمیک مغزی

سکته ی مغزی به عنوان یک اختلال چندعاملی، دومین دلیل شایع مرگ و میر و علت عمده ی ناتوانی دراز مدت است که یک سوم افراد از اختلالات عملکردی و نورولوژیکی آن رنج می برند. سکته مغزی نتیجه انسداد یا پارگی عروق خونی می باشد و تقریبا بیش از ۸۰ درصد همه موارد سکته از نوع ایسکمیک هستند که به طور معمول از انسداد شریان مغزی میانی ایجاد می شوند. یکی از رویکرد های درمانی نوین سکته مغزی ایسکمیک، استفاده از سلول های بنیادی می باشد. مطالعات متعددی به ارزیابی پتانسیل انواع مختلف سلولهای بنیادی مانند Embryonic Stem Cells،Inducible Pluripotent Stem Cells، Neural Stem Cells و Mesenchymal Stem Cells به عنوان درمانهایی برای سکته مغزی ایسکمیک اختصاص یافته است. درمان با سلول های بنیادی برای سکته مغزی را می توان به طور کلی به عنوان بازسازی کننده عصبی، کاهش از دست دادن نورون های ناشی از سکته و محافظت عصبی و عمل در فاز حاد سکته برای محدود کردن گسترش آسیب تعریف کرد. درمان با سلول های بنیادی در زمینه های تحقیقاتی به عنوان یک راه بازسازی کننده امیدوارکننده برای آسیب مغزی ناشی از انواع مختلف سکته در نظر گرفته شده است. با اینحال مکانیسمهایی که توسط آن، سلول های بنیادی پیوند شده اعمال خود را انجام می دهند تا حد زیادی ناشناخته هستند.

کلیدواژه ها:

سکته مغزی ایسکمیک ، سلول درمانی ، سلول های بنیادی ، بازسازی عصبی