ارزیابی کاربرد الیاف فولادی بازیافتی میکرو در شاتکریت مورد استفاده جهت پایدار سازی حفاری های سطحی و زیر زمینی

شاتکریت به عنوان یک تقویت کننده بتنی در فضاهای زیرزمینی، مقاوم سازی، حفاظت شیب و ساخت سازه های پوسته ای از اهمیت بالایی برخوردار است. در این تحقیق عملکرد الیاف فولادی بازیافتی میکرو بر روی رفتار فشاری و خمشی شاتکریت، در دو رده مقاومتی معمولی و با عملکرد بالا مورد بررسی قرار گرفت. براساس نتایج در شاتکریت معمولی با توجه به کم بودن نسبی خمیر و چسبندگی کمتر، استفاده از الیاف موجب کاهش ۱۵ درصدی مقاومت فشاری شد. ولی با توجه به فشار هوای بیشتر در شاتکریت خشک معمولی عملکرد بهتری با استفاده از الیاف حاصل شد. به کارگیری مواد افزودنی در طرح اختلاط های شاتکریت با عمکرد بالا، علاوه بر بهبود خواص رئولوژیکی، موجب افزایش متوسط ۵۰ درصدی مقاومت فشاری گردید. با استفاده از الیاف در محدوده تغییر شکل پلاستیک رفتار شکل پذیر مشاهده و ظرفیت باربری توسط الیاف ادامه یافت. درصد حجمی ثابت الیاف فولادی(یک درصد) نشان داد، تفاوت های مشاهده شده در جذب انرژی طرح اختلاط های مورد بررسی مربوط به ماتریس بتنی می باشد. با استفاده از الیاف فولادی، حداقل جذب انرژی مورد نیاز در تغییر مکان مرکزی ۵ میلی متر در نمونه های پانل دایره ای برآورده شد و به ترتیب متوسط افزایش ۵۸ و ۱۹ درصدی جذب انرژی در دو روش تر و خشک حاصل شد. ولی حداقل جذب انرژی مورد نیاز در تغییر مکان مرکزی ۴۰ میلی متر برآورده نگردید.

کلیدواژه ها:

شاتکریت ، تونل ، جذب انرژی ، الیاف میکرو ، آنی گیر ، خشک پاش ، ترپاش ، چقرمگی