تاملی بر اثرات یادگیری خودراهبر بر اهمالکاری در امورات تحصیلی در دانش آموزان

اهمیت پرداختن به موضوع اهمالکاری تحصیلی وقتی بیشتر خواهد شد که بدانیم در تمام پژوهشهای صورت گرفته در زمینه میزان شیوع آن، میزان بالای شیوع این رفتار گزارش شده است. در این راستا توجه به نقش یادگیری خودراهبر از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در واقع استفاده از راهبردهای یادگیری خودراهبر فرد را از قیدوبندهای کلاس درس میرهاند و توانایی بسط یادگیری به محیط خارج از کلاس، ارتباطات برخط با سایر یادگیرندگان و گذر از آموزش سنتی را ممکن می سازد و با افزایش خودکارآمدی تحصیلی شرایط را برای پذیرش اجتماعی آماده می سازد. افراد دارای سطوح بالای یادگیری خود راهبر، یادگیرندگان فعالی هستند که علاقه زیادی برای یادگیری دارند، از مهارت های حل مسئله استفاده میکنند، ظرفیت درگیر شدن در فعالیت های یادگیری مستقل را دارند و به طور مستقل یادگیری خویش را مدیریت میکنند. در واقع دانشآموزانی که توانایی یادگیری خودراهبر دارند، نیازهای یادگیری خود را به خوبی شناسایی کرده و برای خود در یادگیری اهدافی تعیین میکنند و چون این نوع یادگیری آگاهانه و باانگیزه بالایی صورت میگیرد، ازاینرو اهمالکاری و تعلل ورزی تحصیلی این دانش آموزان کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

اهمالکاری ، یادگیری خودراهبر ، دانش آموزان