نقش فناوری های نوین و فناوری آموزشی در آموزش ادبیات فارسی

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش فناوری های نوین و فناوری آموزشی در آموزش ادبیات فارسی است. پژوهش حاضر از نوع کتابخانه است. ادبیات همواره نزد تمامی ملل ، به عنوان « غذای روح » و « چاشنی زندگی» شناخته می شده و گستره ی آن به اندازه ی فرهنگ تمامی اقوام و ملل است . رمز جاذبه ی ادبیات را باید در فطرت انسان ها کاوید . از آن جا که حس « جمال طلبی » و « زیبا پسندی » در سرشت انسان ها، ودیعه ای الهی است، علاقه به ادبیات و هنر را نیز باید فطری قلمداد نمود. اگر چه برای واژه ی هنر تعاریف متعددی ارائه کرده اند اما در یک نگاه کلی می توان هنر را شناخت ، به کارگیری و پدید آوردن زیبایی ها دانست و ادبیات نیز به عنوان ظرف و محملی برای بیان زیبای مفاهیم ذهنی ، احساس درونی و اندیشههای بشری در قالب های نافذ و گیرا ، جایگاه ویژه ای به خود اختصاص داده است. از دیرباز سخن شاعران ، در حکم برهان و حکمتی قلمداد می شده که بر دل ها و اندیشه ها حکومت می کرده است و به همین دلیل است که وقتی سخنی به شعر، مستند و آراسته میگردد ، پشتوانه ای محکم یافته و رسمیت پیدا میکند. معلمان می خواهند عملکرد دانش آموزان خود را بهبود ببخشند و فناوری می تواند به آنها در دستیابی به این هدف کمک کند. برای کاهش چالش های موجود، مدیران باید به معلمان کمک کنند تا شایستگی های لازم را برای تقویت یادگیری دانش آموزان از طریق فناوری به دست آورند. علاوه بر این، فناوری در کلاس درس باید کار معلمان را آسان تر سازد. فناوری ها می توانند دسترسی آسان به اطلاعات، یادگیری سریع، ایجاد فرصت های سرگرم کننده برای تمرین آنچه در کلاس می آموزند و … را برای دانش آموزان فراهم کنند.

کلیدواژه ها:

آموزش ، فناوری آموزشی ، فناوری های نوین آموزشی ، ادبیات