تاثیر سوئیپ نوک پره روتور بالگرد بر روی مشخصه های آیرودینامیکی آن

در این پژوهش اثر زاویه سوئیپ نوک پره بر روی مشخصه های آیرودینامیکی روتور بالگرد نظیر ضریب تراست و ضریب گشتاور مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است، زاویه سوئیپ در بخش انتهایی پره (۲۰ درصد آخر پره) و به طور ثابت (خطی) اعمال شده است و در اجرای عددی زاویه سوئیپ بررسی شده است، در مجموع چهار زاویه سوئیپ ۱۰، ۲۰، ۳۰ و ۴۰ اعمال گردیده است. در این پژوهش، روش دستگاه مختصات دورانی برای تخمین بارگذاری آیرودینامیکی انتخاب شد که به منظور حل میدان مغشوش از مدل دو معادله ای کی-اپسیلون realizable و همچنین از دقت مکانی و زمانی درجه دو در حل این معادلات بهره گرفته شده است. می توان گفت که نتایج کیفی و کمی به دست آمده به روش دستگاه مختصات دورانی از اعتبارخوبی برخوردار هستند و می توان در طراحی اولیه از آن استفاده کرد. همچنین با مقایسه نمودارهای مربوط به ضریب فشار مشخص شد که با اعمال زاویه سوئیپ به نوک پره می توان قدرت پدیده فیزیکی شاک را کاهش داد و یا کلا از بین برد. نتایج نشان دادند که در طراحی روتورهایی که کارکرد آن ها در چندین سرعت دورانی می باشد نمی توان از یک زاویه سوئیپ ثابت استفاده کرد و زاویه سوئیپ با توجه به سرعت دورانی پره و حداکثر سرعت روی پره طراحی می شود. در نهایت نتایج اخذ شده نشان داد که اعمال زاویه سوئیپ به نوک پره بالگرد به تنهایی کمکی به بهبود مشخصه های آیرودینامیکی نمی کند و ضریب گشتاور ثابت می ماند و حتی اندکی نیز افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

ببالگرد ، روتور کارادونا تانگ ، حل عددی ، سوئیپ نوک روتور