تبیین روابط علی بین مکانیزم های دفاعی و سلامت روان در ورزشکاران حرفه ای زن بر اساس نقش میانجیگر بهشیاری و خودشناسی انسجامی

هدف پژوهش حاضر، تبیین روابط علی بین مکانیزم های دفاعی و سلامت روان در ورزشکاران حرفه ای زن براساس نقش میانجیگر بهشیاری و خودشناسی انسجامی بود. این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بوده که برای تجزیه وتحلیل اطلاعات، از روش تحلیل مسیر استفاده شد. جامعه آماری شامل ورزشکاران حرفه ای خانم در رشته ورزشی کاراته در رده سنی ۱۹ تا ۳۵ سال در منطقه های ۱و ۲ شهر تهران در زمستان ۱۴۰۱ بودند که از میان آنها ۲۰۰ نفر به صورت تصادفی انتخاب شدند و پرسش نامه های مکانیزم دفاعی آندرز و همکاران (۱۹۹۳)، بهشیاری، توجه و هشیاری (براون و رایان، ۲۰۰۳)، خودشناسی انسجامی (قربانی و همکاران،۲۰۰۸)، سوالات مربوط به حیطه سلامت روانی پرسشنامه کیفیت زندگی (سازمان بهداشت جهانی، ۱۹۹۶) پاسخ دادند. داده‎های به دست آمده با روش تحلیل مسیر و نرم افزار AMOS۲۴ تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد رابطه بین مکانیزم های دفاعی رشد نایافته و سلامت روان از طریق بهشیاری (۰۰۱/۰= P ،۱۰۵/۰-=β) و از طریق خودشناسی انسجامی (۰۰۱/۰= P ،۱۲۱/۰-=β) منفی و معنادار است. همچنین رابطه بین مکانیزم های دفاعی روان آزرده و سلامت روان از طریق بهشیاری (۰۲۷/۰= P ،۰۶۴/۰-=β) و از طریق خودشناسی انسجامی (۰۰۱/۰= P ،۱۲۵/۰-=β) منفی و معنادار است رابطه بین خودشناسی انسجامی با سلامت روان مثبت و معنادار است (۰۰۱/۰= p). خودشناسی انسجامی در ورزشکاران حرفه ای رابطه بین مکانیزم دفاعی روان آزرده و رشد نایافته با سلامت روان را به صورت منفی و رابطه بین مکانیزم دفاعی رشد یافته و بهشیاری با سلامت روان را به صورت مثبت و معنادار را میانجیگری می کند. نتایج پژوهش حاضر می تواند مورداستفاده مشاوران، روان شناسان و متخصصان سلامت و تندرستی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

سلامت روان ، بهشیاری ، مکانیزم های دفاعی ، خودشناسی انسجامی