مروری بر ادبیات مسائل برنامه ریزی نیروی انسانی

مدیران به صورت پیوسته با انبوهی از مشکلات برنامه ریزی و زمانبندی مربوط به نیروی انسانی روبرو هستند. یکی از این مشکلات شامل کمبود نیروی انسانی است که باعث ناتوانی در برآوردن نیازهای کاری در زمان مورد نیاز می شود. به عبارتی امکان ارائه خدمت و تولید کالا در زمان مورد نیاز از دست می رود. ساده ترین تعریف برنامه ریزی نیروی انسانی تخصیص بهینه مناسبترین افراد به مناسبترین کارها در زمان مورد نیاز است. هدف اصلی برنامه ریزی نیروی انسانی، اطمینان از استفاده کارآمد و موثر از منابع در دسترس و دستیابی به توزیع متوازن حجم کار میان نیروی انسانی است. در طول فرآیندهای متفاوت، حوادثی مستقل و وابسته که پیشبینی رخ دادن و زمان رخ دادن آنها سخت می باشد باعث ایجاد اختلال و ناهماهنگی در برنامه ریزی می شوند. حتی در سازمان هایی که برنامه ی کاری دقیق جهت برنامه ریزی نیروی انسانی وجود دارد شرایط اضطراری پیش می آید. به دلیل اهمیت موارد ذکر شده در این مقاله ادبیات برنامه ریزی نیروی انسانی بررسی شده است. هدف اصلی این مقاله بررسی جامع جهت گیری های اصلی تحقیقات، کاربردها، نحوه و تفاوت مدلسازی ها و روش های حل برنامه ریزی، زمانبندی و تخصیص نیروی انسانی در مقالات مطالعه شده است. از اهداف فرعی این مقاله تلاش برای شناسایی نقاط ضعف و قوت مدل های ارائه شده تحقیقات پیشین و تفاوت های این مدل ها در برنامه ریزی نیروی انسانی می باشد و در نهایت شناسایی خلاءهای تحقیقاتی در راستای تنظیم تعریف تحقیقاتی می باشد. در این مقاله به بررسی و تحلیل مقالات از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۲ مرتبط با مسائل برنامه ریزی نیروی انسانی مورد بررسی قرار گرفته می شوند. علاوه بر این یک خلاصه کوتاه برای هر مقاله به همراه نقاط ضعف و قوت این مقالات ارائه شده است و سپس به بیان تفاوت ها و نوآوری های این مقالات پرداخته شده است. همچنین روندهای قابل توجه اخیر در تحقیقات مسائل برنامه ریزی نیروی انسانی بررسی شدند. این روندها نشان می دهند چه حوزه هایی از تحقیقات به خوبی مورد بررسی قرار گرفته شدند و چه حوزه هایی در تحقیقات آینده می توانند مورد مطالعه قرار گرفته شوند.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی نیروی انسانی ، زمانبندی پرسنل ، مرور ادبیات.