تاثیر کاربرد سطوح مختلف پلیمر سوپرجاذب وکود آلی برخواص کیفی و عملکرد دانه سویا تحت آبیاری محدود

دست یابی به فناوری های نوین و کاربرد آنها جهت کاهش اثرات منفی تنش خشکی و استفاده بهینه، از منابع آب موجود ضروری است. در این میان یکی از روشهای جدید در علوم آب و خاک استفاده از مواد سوپر جاذب رطوبت به عنوان مخزن ذخیره آب و جلوگیری از اتلاف آن و افزایش راندمان آن آب آبیاری است. پلیمرهای سوپر جاذب بر میزان نفوذ آب در خاک، وزن مخصوص ظاهری و ساختمان خاک و نیز میزان تبخیر از سطح خاک تاثیر می گذارند. این آزمایش جهت مقایسه و بررسی تاثیر مصرف پلیمرهای سوپر جاذب و کود دامی بر خواص کیفی و عملکرد دانه سویا به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1388 در مزرعه ای واقع در 5 کیلومتری شرق شهر مرودشت اجرا شد. تیمارها شامل مصرف پلیمر سوپر جاذب بر مبنای 150 کیلوگرم در هکتار و کود دامی بر مبنای 40 تن در هکتار و تلفیق آنها به نسبت های 50:50 (مصرف 75 کیلوگرم پلیمر سوپر جاذب و 20 تن کود دامی در هر هکتار)، 35:65 (مصرف 5/97 کیلوگرم پلیمر سوپر جاذب و 14 تن کود دامی در هر هکتار) و 65:35 (مصرف 5/52 کیلوگرم پلیمر سوپر جاذب و 26 تن کود دامی در هر هکتار) و شاهد (عدم مصرف کود دامی و پلیمر سوپر جاذب) بود. نتایج نشان داد صفات عملکرد دانه عملکرد بیولوژیک و درصد پروتئین دانه بطور معنی داری تحت تاثیر تیمارها قرارگرفتند. استفاده ازپلیمر سوپرجاذب همراه با کود دامی باعث افزایش عملکرد دانه سویا به میزان 16/52 درصد و عملکرد بیولوژیک به میزان 11/89 درصد نسبت به شاهد شد.

کلیدواژه ها:

سویا ، پلیمر سوپر جاذب ، کود دامی و پروتئین و روغن دانه