هندسه و تناسبات در معماری (در دو دوره ی اذری و اصفهانی)

در این مقاله، نقش و تاثیر هندسه در معماری ایرانی را به عنوان یکی از عناصر اساسی و بارز مورد بررسی قرار می دهیم. این بررسی به منظور بهبود فهم ما از ارتباط میان هندسه و معماری، و همچنین بررسی تاثیرات و جایگاه این عنصر در دو سبک برجسته معماری ایرانی، یعنی سبک آذری و سبک اصفهانی، انجام می شود. با معرفی و توضیح جزئیات این دو سبک، به تحلیل نحوه ی انعکاس هندسه در پلان و گنبدخانه های معماری می پردازیم و نقش آن را در زیبایی و کارایی بناهای ایرانی بررسی می کنیم. بررسی های انجام شده در این مقاله، تلاش می کنند تا علاوه بر مشخص کردن نقش هندسه در معماری، به بیان اهمیت و تاثیر این عنصر در ایجاد هویت و شناخت معماری ایرانی بپردازند. این تاثیرات به طور همزمان از زمان های دور گذشته و تجربیات انسان، تا ایده پردازی های مدرن و تکنولوژی های جدیدی که امروزه در معماری مورد استفاده میشوند، مورد بررسی قرار می گیرند. به علاوه، در این مقاله سعی شده است که به تحلیل و بررسی مسیر تکامل هندسه در معماری ایرانی برسیم و با بررسی دو سبک معماری آذری و اصفهانی، به توضیح گسترده تری از نقش هندسه در معماری ایرانی بپردازیم.

کلیدواژه ها:

جایگاه هندسه در معماری سنتی ، سبک آذری ، سبک اصفهانی ، معماری ایرانی ، هندسه و تناسبات