تحلیلی بر شیوه های نوین تدریس دانش آموزان بیش فعال (ADHD)؛ در جهت برنامه ریزی و آسیب شناسی مدارس مقطع ابتدایی

شایع ترین اختلال روانپزشکی در کودکان بیش فعال یا دارای اختلال نقص توجه (ADHD) است که ۳ تا ۷ درصد کودکان را در سن مدرسه مبتلا می کند و عملکرد تحصیلی و رابطه با همسالان در مدرسه را مختل می کند. درمان موثر و پایدار دانش آموزان در سال های ابتدایی زندگی از اهمیت بالایی برخوردار است ، زیرا اگر اختلال نقص توجه /بیش فعالی به سنین بزرگسالی برسد، بیش فعالی و تکانشگری رفتاری کاهش می یابد و به جای آن نافرمانی در محل کار، تداوم شغلی کوتاه تر، اعمال ضداجتماعی بیشتر، نقص های شناختی پایدارتر، الکلیسم یا دیگر اختلالهای سوء مصرف مواد ظاهر می شود. بر این اساس؛ هدف تحقیق ، تحلیلی بر شیوه های نوین تدریس دانش آموزان بیش فعال یا دارای اختلال نقص توجه (ADHD)؛ در جهت برنامه ریزی و آسیب شناسی مدارس مقطع ابتدایی بود. در این راستا؛ روش تحقیق از نوع توصیفی - تحلیلی و از نظر هدف، کاربردی است و ابزار گردآوری اطلاعات پژوهش ، به صورت فیش برداری است . یافته های تحقیق نشان داد که اختلال بیش فعالی که در اغلب موارد با نقص توجه همراه است ، معمولا در دوران کودکی بروز می کند و تشخیص این اختلال در سنین زیر پنج سال قدری مشکل است . زیرا امکان دارد با رفتارها ی طبیعی و شیطنت آمیز کودکان اشتباه گرفته شود، و انجام غربالگری تشخیصی نقص توجه /ب یش فعال ی در ابتدا و نیز میانه سال تحصیلی دانش آموزان، می تواند در شناسایی سریع تر این کودکان، و ارائه به موقع خدمات آموزشی و توانبخشی به آنها، با اولویت در پسران، می تواند راه حل موثری در پیشگیری از عواقب منفی این اختلال در دانش آموزان و در جهت برنامه ریزی و آسیب شناسی مدارس مقطع ابتدایی باشد.

کلیدواژه ها:

شیوه نوین تدریس ، دانش آموزان بیش فعال ، اختلال نقص توجه (ADHD) ، برنامه ریزی ، آسیب شناسی ، مدارس مقطع ابتدایی .