تاثیر آموزش به روش مونته سوری بر تفکر خلاق کودکان کار شهر تهران

هدف این پژوهش، بررسی تاثیر آموزش به روش مونته سوری بر تفکر خلاق کودکان کار شهر تهران بود. این پژوهش در طبقه پژوهشهای مداخله ای شبه آزمایشی و از نوع پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل قرار دارد. جامعه آماری این پژوهش را کودکان کار در یکی از مراکز نیکوکاری حامی کودکان در منطقه ۱۲ شهر تهران در سال ۱۴۰۲ تشکیل میدهند. نمونه آماری شامل ۴۰ کودک کار است که بر اساس روش تصادفی در دسترس از جامعه آماری انتخاب شده و به دو گروه آزمایش و کنترل ۲۰ نفری تقسیم شدند. ابزار گردآور ی دادهها در این پژوهش، آزمون سنجش خلاقیت تورنس تصویری فرم"ب" می باشد و جهت آموزش کودکان از برنامه آموزشی مونته سوری استفاده شده است. به منظور تجزیه وتحلیل دادهها از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافتهها نشان داد آموزش به روش مونتهسوری بر مقیاسها ی سیال ی (۰۱/۰ (p≤، انعطاف پذیری (۰۱/ ۰ (p≤ و بسط (۰۱/ ۰ (p≤ تاثیر داشته اما بر مولفه ابتکار اثربخشی مداخله مشاهده نشد. با توجه به یافتهها پیشنهاد میگردد جهت افزایش خلاقیت کودکان کار شهر تهران بهجای بهکارگیری روشهای سخنرانی و بحث ها ی نظری، بیشتر متکی بر کارکردن با ابزارها، امکانات و وسایل لازم و کافی شوند و نیز فرصتها ی لازم را برای استفاده از آنها را برای کودکان فراهم کنند .

کلیدواژه ها:

آموزش ، روش مونته سوری ، کودکان ، تفکر خلاق