بررسی رابطه سیستم آموزشی در ادراک از محیط سازنده نگر با یادگیری آنلاین دانش آموزان

در نظام آموزشی مسئله ارتقاء سطح علمی و درسی و پیشرفت تحصیلی یادگیرندگان یکی از دغدغه های عمده برنامه ریزان و سیاست گذاران در امر آموزش است و موفقیت تحصیلی آنان به عنوان یکی از بسترهای مهم برای بهبود مستمر کیفیت آموزشی به حساب می آید. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سیستم آموزشی در ادراک از محیط سازنده نگر با یادگیری آنلاین دانش آموزان انجام گرفت . روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است . جامعه آماری دانش آموزان شهر کرمان در سال ۱۴۰۰ بودند. نمونه ای ۱۵۰ نفری بصورت تصادفی انتخاب گردیدند. ابزار پژوهش پرسشنامه ادراک از محیط یادگیری سازنده نگر حقایقی و کارشکی (۱۳۹۴) بود. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از ضریب همبستگی پیرسون در نرم افزار SPSS-۲۴ استفاده شد. نتایج نشان داد بین ادراک از محیط سازنده نگر با یادگیری آنلاین دانش آموزان رابطه مثبت و معنادار ۴۷/۰ در سطح P<۰/۰۱ به دست آمد. بنابراین پیشنهاد می شود ویژگیهای فردی یادگیرنده برای تدوین ملاک های ارزشیابی کیفیت آموزش در محیط های یادگیری مجازی بکار گرفته شوند و طراحی و مدیریت فرآیندهای مختلف سیستم اموزش آنلاین با در نظر داشتن توانمندسازی ابعاد مختلف مرتبط با این سیستم صورت پذیرد.

کلیدواژه ها:

سیستم آموزشی ، محیط سازنده نگر ، یادگیری آنلاین ، دانش آموزان