تبیین جایگاه خود راهبری در سبک های فرزند پروری والدین

هدف پژوهش حاضر تبیین جایگاه خود راهبری در سبک های فرزند پروری والدین با تاکید بر دانش آموزان ابتدایی صورت گرفت . برای به دست آوردن نتایج از روش تحلیل محتوا و استفاده از مقالات ،کتاب و سایت های معتبر جهانی استفاده شدپژوهش حاضر در صدد پاسخ به این سوال بود که جایگاه خود راهبری در سبک های فرزند پروری والدین را تبیین کند. نتایج حاصل عبارت اند از: اول بین خود راهبری در سبک های مقتدر و استبدادی و آسانگیر، تفاوت معناداری وجوددارد؛ بدین صورت که سبک مقتدر بیشتر از همه و سبک استبدادی کمتر از سایر سبک هاست . پیشنهاد اول این است که در سبک های فرزند پروری والدین به عنوان یک اولویت ضروری و نیاز اساسی مطرح شود و این احساس به وجود بیاید که لازم است خودراهبری رشد پیدا کند سپس میتوان با پرورش اساتید ارتباطات را برای خودراهبری به کار گرفت و آموزشهای این مبحث را مانند موارد آموزشی دیگر به عنوان واحدهای اجباری درسی در برنامه مدارس و دانشگاهها و همچنین به عنوان یکی از دوره های ضمن خدمت که توسط اساتید این حوزه به صورت دوره ای در ادارات و سازمانها و مراکز آموزشی ارائه میشود برنامه ریزی کرد.

کلیدواژه ها:

خود راهبری ، دانش آموزان ابتدایی ، شیوه های فرزند پروری