رفتار درمانی شناختی ((CBT و تاثیر آن در درمان افسردگی

درمان شناختی - رفتاری CBT اصطلاح رفتار درمانی شناختی ، نخستین بار در ادبیات علمی میانه ی دهه ۱۹۷۰ به کار رفت و مبانی تجربی رویکردهای شناختی -رفتاری به مسایل روانی به ابتدای قرن حاضر بر می گردد. درمان شناختی - رفتاری، اساسا رویکردی است که استفاده از آن برای درمان گروه وسیعی از اختلالهای روانی مورد توجه و حمایت نظری و تجربی فراوانی قرار گرفته است . در حقیقت رفتار درمانی شناختی با بهره گیری از تحقیقات و پژوهش های گوناگون علمی نشان میدهد که بیشتر مشکلات روانی و اختلالات احساسی به خاطر باورها و طرزفکر کنونی افراد به وجود می آیند.درمان شناختی رفتاری در درمان علائم افسردگی و اضطراب در کودکان و نوجوانان نیز موثر است و به بهبود علائم در افراد مبتلا به اضطراب و اختلالات مرتبط با آن ، از جمله اختلال وسواس اجباری و اختلال استرس پس از سانحه کمک می کند. همچنین رفتار درمانی شناختی ، سطح بالایی از پشتیبانی تجربی برای درمان اختلالات مصرف مواد، کمک به بهبود خودکنترلی ، اجتناب از محرکها و ایجاد مکانیسم های مقابله با استرسهای روزانه را دارا است . این روش یکی از انواع درمانی است که بیشتر موردتوجه قرار گرفته است ، شاید به این دلیل که در این روش درمان بر اهداف خاص، بدون دارودرمانی ، متمرکز است و نتایج را می توان به راحتی اندازهگیری کرد. نویسندگان در این مقاله در یک مقدمه و دو گفتار ، رفتار درمانی شناختی و تاثیر آن در بهبود انواع افسردگی تبیین می گردد.

کلیدواژه ها:

روانشناسی ، رفتار درمانی شناختی ، انواع افسردگی ، بهبود و درمان