رابطه بین کیفیت زندگی کاری و روحیه آموزگاران مقطع ابتدایی شهرستان پاوه

موضوع مورد بررسی در این پژوهش بررسی رابطه بین کیفیت زندگی کاری و روحیه آموزگاران مقطع ابتدایی شهرستان پاوه است، مطالعه حاضر، به لحاظ اجرا از نوع پیمایشی، به لحاظ معیار زمان، مقطعی؛ به لحاظ معیار کاربرد، کاربردی و به لحاظ معیار ژرفایی، پهنانگر است. جامعه آماری در این پژوهش، شامل کلیه آموزگاران شاغل در مدارس مقطع ابتدایی شهرستان پاوه است که در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۴۰۲ در یکی از این مدارس مشغول تدریس بوده اند که تعداد آنها ۲۴۰ نفر است. روش نمونه گیری تصادفی ساده بوده است، حجم نمونه با استفاده از فرمول برآورد حجم نمونهی کوکران به تعداد ۱۱۰ نفر تعین شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین کیفیت زندگی، عادلانه بودن حقوق و مزایای کار، امکان خلاقیت و نوآوری، تصمیم گیری و کنترل در کار، میزان تحصیلات با روحیه دبیران رابطه معنادار اماری وجود داشته است و تمامی این روابطه در سطح اطمینان ۹۵ درصد تایید شده اند.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی کاری ، خلاقیت و نوآوری ، تصمیم گیری و کنترل در کار ، روحیه آموزگاران