تحلیل مقایسه ای خرید مجدد با معاملات با حق استرداد

سرنوشت بیع شرط و معاملات با حق استرداد با ربا، همواره در طول تاریخ به یکدیگر وابسته بوده است . با توجه به پیشینه فقهی معاملات شرطی ، این گونه معاملات از جمله نهادهایی بوده است که بیشترین قانونگذاری در مورد آن انجام شده است تا به فراخور نیازهای جامعه در هر زمان، در عین دور بودن از آفت ربا، میان حقوق بدهکار و بستانکار عدالت برقرارگردد. از سویدیگر، بیش از یک قرن پیش قرارداد خرید مجدد که از لحاظ ساختار و عملکرد با معاملات با حق استرداد شباهت دارد، در حوزه اوراق بهادار در بسیاری از کشورهای دنیا به وجود آمده است که با تامین امنیت و سهولت در انجام معاملات، با ایجاد بازارهای خاص خود، زمینه فعالیت تجاری و سرمایه گذاری را فراهم آورده است .این پایان نامه ، درصدد تحلیل مقایسه ای این دو نهاد با یکدیگر و بیان نقاط ضعف و قوت آن دو است . همچنین پاسخ به این سوال که آیا می توان قرارداد خرید مجدد را به حوزه قراردادها و معاملات شرطی و رهنی در حقوق داخلی وارد کرد. آیا ساختار قرارداد خرید مجدد قابلیت انطباق با حقوق موضوعه کشور را دارد؟در یافتن پاسخ به سوال تحقیق ، توجه به دو نکته ضرورت دارد؛ یکی ماهیت و قواعد و مقررات حاکم بر قرارداد خرید مجدد و دیگری مقرراتی که در زمینه معاملات با حق استرداد در قانون ثبت وجود دارد. با توجه به نتایج تحقیق ، به طور کلی این قرارداد قابلیت انطباق با مقررات حقوق موضوعه کشور را دارد و تنها در مواردی با مقررات قانون ثبت مغایر است که با پیشنهادهای ارائه شده در این پایان نامه ، می توان امکان جمع میان این مقررات را فراهم کرد.

کلیدواژه ها:

معاملات با حق استرداد ، بیع شرط ، قرارداد خرید مجدد ، رهن ، اوراق بهادار