توسعه انسانی و صلح طلبی

از آنجاییکه حتی در کشورهای صنعتی درآمد بالا نتوانسته بود در مقابل رواج سریع آسیب هایی اجتماعی مانند خشونت حفاظی فراهم سازد در برنامه های توسعه اقتصادی و عمرانی توجه به توسعه انسانی را تشدید شده است . خشونت رفتاری است که در همه کشورها مشاهده می شود وموجب اضطراب مردم و احساس نا امنی آن ها به ویژه گروهها ضعیف تر و آسیب پذیرتر می شوند. سوال اصلی که مطرح می شود این است که آیا فرایند نوسازی می توان حرکت جوامع را در جهت افزایش سطح تساهل و به تبع آن کاهش اعمال خشونت بار تسریع کند یا نه ؟ پژوهش حاضر با اتخاذ رهیافت تطبیقی در سطح کلان و بکارگیری داده های حاصل از شاخص صلح جهانی ((GPI کشورها و موج پنجم پروژه بررسی ارزش های جهانی به مقایسه سه دسته از کشورها ( بر مبنای سطح توسعه انسانی آنها ) پرداخته است .نتایج تحقیق نشان می دهد توسعه سطح انسانی کشورها از دو مسیر مستقیم و غیر مستقیم ( از طریق افزایش سطح تساهل ) می تواند سطح خشونت آنها را کاهش دهد.این متغیر به طور مستقیم و غیر مستقیم ۱۸ درصد واریانس شاخص صلح منفی کشورها را تبیین می کنند.همچنین این مطالعه نشان می دهد که سطح تساهل در کشور ایران نسبت به میانگین جهانی در سطح بسیار پایین و به تبع آن سطح خشونت در سطح بالایی قرار دارد.

کلیدواژه ها:

خشونت ، صلح ، تساهل ، توسعه انسانی ، ارزش ها ، مدرنیته