بررسی نقش ساختار سازمانی در پیش بینی سکوت سازمانی و فرسودگی شغلی (مطالعه موردی کارکنان معاونت برنامه ریزی شهرداری شیراز)

انسان و رفتار او در سازمان همواره از موضوعات بسیار مهم در مباحث رفتار سازمانی بوده است .مدیران سازمان ها به خوبی دریافته اند که مهمترین عامل کسب مزیت رقابتی ، منابع انسانی در سازمان ها میباشند .پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش ساختار سازمانی در پیش بینی سکوت سازمانی و فرسودگی شغلی انجام گردیده است .این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است . جامعه آماری کلیه ی کارکنان معاونت برنامه ریزی و توسعه سرمایه انسانی شهرداری شیراز در سال ۱۴۰۱ را شامل شد. نمونه مورد بررسی براساس جدول کرجسی و مورگان تعداد ۵۵ نفر برآورد که به شیوه ی طبق های نسبتی براساس جنسیت انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. جهت جمع آوری اطلاعات از سه پرسشنامه ی ادراک از ساختار سازمانی ترکزاده و محترم( ۱۳۹۰)، سکوت سازمانی واکولا و بوراداس( ۲۰۰۵) و فرسودگی شغلی مسلش ( ۱۹۸۱) استفاده شد .نتایج آماری حاصل از پژوهش نشان داد که بعد غالب نوع ساختار سازمانی بازدارنده میباشد. سکوت سازمانی و فرسودگی شغلی کارکنان معاونت در سطح پایینتر از متوسط است . همچنین نتایج نشان داد که ساختار سازمانی بازدارنده با سکوت سازمانی و فرسودگی شغلی رابطه مستقیم و معناداری دارد( ۰۱/۰.(P< و با ساختار سازمانی تواناساز رابطه ی معکوس معناداری دارند( ۰۱/۰.(P< در ادامه نتایج نشان داد که سکوت سازمانی پیش بینی کننده ی فرسودگی شغلی کارکنان است .

کلیدواژه ها:

ساختار سازمانی ، سکوت سازمانی ، فرسودگی شغلی ، شهرداری شیراز