نقش امید و خوش بینی در پیش بینی شادکامی دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش امید و خوش بینی در پیش بینی شادکامی دانش آموزان بود. این مطالعه توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه این پژوهش کلیه دانش آموزان (دختر و پسر) شهر قروه در سال ۱۴۰۲ بودند که ۱۵۰ نفر به عنوان نمونه پژوهش ، به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه در این پژوهش از مولفه های امید و خوشبینی پرسشنامه سرمایه روانشناختی لوتانز (۲۰۰۷) و شادکامی آکسفورد آرجیل (۱۹۸۹)، استفاده شد. برای تحلیل داده ها از نرم افزار spss-۱۶ و همچنین از روش آماری پیرسون و رگرسیون چند متغیره به شیوه همزمان استفاده شد. آزمون فرضیه های پژوهش نشان داد که ابعاد امید و خوش بینی همبستگی مثبت و معناداری با شادکامی دانش آموزان در سطح (۰۵/۰) دارند. همچنین هریک از این ابعاد در پیش بینی شادکامی دانش آموزان تاثیر دارند.

کلیدواژه ها:

شادکامی ، امید ، خوش بینی