بررسی تفسیر آیات ابتدایی سوره دخان

آیات یکم تا ششم سوره دخان ، شرافت و عظمت نازل کننده ، نازل شونده ، بر او نازل شده و زمان نزول را جمالاا بیان کرده است ؛ لذا می توان در میان مباحث تفسیری آیات گفته شده به مسئله شب قدر و نزول قرآن پرداخت . در فرآیند تفسیر تطبیقی آیات ابتدایی سوره دخان می توان به نکاتی دست یافت از قبیل بهترین معنایی که می توان از ”حم ” با راهنمایی معصوم (ع ) برداشت نمود، ”ای محمد” است ؛ ”و الکتاب المبین ” یعنی قسم به کتاب مبین یعنی همان امور مقدر شده از لوح محفوظ ؛ مقصود از نزول در آیات ابتدایی سوره دخان ، نزول قرآن در شب قدر و نیز تقدیر امور از لوح محفوظ و منظور از انزال ، نزول دفعی قرآن بسیط و اجمالی یعنی حقیقت قرآن است که در قالب الفاظ و یک امر تشریعی نبوده بلکه یک امر تکوینی است که بر قلب پیامبر (ص ) افاضه گردیده است ؛ مخاطب آیات ابتدایی سوره دخان اصالتا پیامبر (ص ) وتبعا افراد دیگر است ؛ امر حکیم امری است که به سبب اتقان ، اقتضای تعلق نهی و امر را پیدا می کند و پس از اقتضا و انشا، به مرحله فعلیت می رسد. این مهم در شب قدر با تقدیر امور از لوح محفوظ صورت می گیرد. سپس به قلب پیامبر (ص )نازل گردیده و به مناسبت در هنگام نزول تدریجی و ابلاغ پیامبر (ص ) به مردم ، منجز می شود.

کلیدواژه ها:

تفسیر تطبیقی ، دخان ، دفعی و تدریجی ، نزول .