موعود باوری و اندیشه ظهور منجی و تاثیرآن درمرجعیت علمی

موعود باوری به معنای اعتقاد به یک نجاتبخش است. که در آخرالزمان برای نجات و رهایی انسانها و برقراری صلح و عدالت خواهد آمد. امروزه هدف ازایجاد اندیشه ظهور منجی به عنوان یکی از باورهای مشترک در میان ادیان مختلف ، انزجار از وضع موجود و انتظار برای ورود به یک وضع مطلوب ازخواسته ها و نیازهای بشری است. امروزه با رشد صنعت ارتباطات و تکنولوژی و بی توجهی به هدایت مبتنی بر ادیان الهی، شرایطی را فراهم نموده که رسالت اصیل پیامبران الهی که همانا شکل گیری تمدن نوین اسلامی است را در معرض تهدید جدی قرارداده است. بی عدالتی، بی اخلاقی، و بی محتوایی زندگی از جمله معضلات جوامع امروز بشری و از موانع اصلی در تحقق تمدن اصیل دینی و اسلامی است. در این راستا موعودباوری دارای چنان ظرفیت و ویژگی هایی است که محور قرار دادن این اندیشه در راس تعاملات اجتماعی، خود می تواند نقشی مهم به عنوان عامل شکل گیری تمدن نوین اسلامی را ایفا نماید. در این پژوهش با روش تحلیلی توصیفی وبا مراجعه به کتب دست اول و با استفاده ازروش تطبیقی سعی شده مسئله اعتقاد به موعود در اسلام وادیان دیگر مورد بررسی قرار گرفته و شباهت و تفاوت های آن تبیین گردد . نتایج حاصل شده نشان می دهد که اندیشه موعود باوری نقش موثری در حل مشکلات اقتصادی، آسیب های اخلاقی، بی هویتی وهمچنین در رهنمون نمودن بشر به عدالت و عقل گرایی دارد که همه این نتایج دارای نسبتی معنادار در شکل گیری تمدن اسلامی می باشند.

کلیدواژه ها:

موعود باوری ، ظهور منجی ، مهدویت مرجعیت ، ادیان ،