جایگاه پرسشگری در مرجعیت علمی

پرسشگری یک مشخصه انسان است که وی را به بسیاری از امور توانا می سازد اسلام بیش از هر دینی به پرسشگری به عنوان یک اصل مهم جهت آگاهی سازی مردم از حقایق هستی و آشنا ساختن آنان با روش تکاملی خود و دست یابی به آیین و روش برتر، پافشاری کرده است. بنابراین پرسش مقدمه اندیشه ورزی و تفکراست. و مهمترین امتیاز انسان اندیشه ورزی اوست. سیره وعملکرد و روش زندگی اهل بیت (علیهم السلام)بهترین نمونه برای الگو گیری از آنان می باشد. این پژوهش با توجه به الگو گیری از معصومین و سبک پرسش و پاسخ آن انسان های برجسته به مقوله پرسشگری پرداخته است. دعوت به پرسش از یک سو و پاسخ گویی به پرسش ها از سوی دیگر باعث گسترش دانش می شود و معصومین به این دو امر توجه ویژه ای داشتند. مقاله حاضر با روش توصیفی-تحلیلی و جمع آوری اطلاعات اسناد (کتابخانه ای)به بررسی پرسشگری واهمیت آن در مرجعیت علمی پرداخته است.

کلیدواژه ها:

پرسشگری ، مرجعیت علمی ، پاسخگویی ، اهل بیت (ع) ، مراء ، جدال احسن