مرجعیت علمی دولت ها و شخصیت های سیاسی و علمی ایرانی زمینه ساز جامعه مهدوی (قرن۳تا۹ق)

مرجعیت و اجتهاد علمی ایرانیان از اوایل قرن دوم قمری آغاز و در قرن چهارم به نقطه اوج خود رسید و پس از دوره ای فترت در قرن دهم به تدریج به رشد و تکامل خود ادامه داد. این اجتهاد به واسطه تفکر مهدوی به شکلی پیوسته در بین ایرانی ها رواج داشته است. ایرانیان در قرون اولیه همواره به دلیل باورهای شیعی از سوی خلفا مورد نکوهش و سرزنش قرار می گرفتند اما به مرور زمان تفکرات مهدوی جایگزین عقاید کهن شد. از آنجا که برای یافتن تاریخچه اقدامات دولت های ایرانی، دانشمندان ایرانی نیاز به شناسایی آنان و اقدامات آنان می باشد، پژوهش حاضر درصدد است که با شیوه توصیفی و تحلیلی به شناسایی وضعیت و نقش این دولت ها، تاثیرگذاران حوزه تشیع و چگونگی مبارزات ائمه اطهار و تلاششان در گسترش اندیشه های شیعی و مهدوی با وجود حکام سختگیر بپردازد. پژوهش حاضر با ارائه تصویری به نقش فعالان حوزه مهدویت به منظور تشکیل یک جامعه مهدوی و تمدن ساز اشاره دارد.

کلیدواژه ها:

تشیع ، امامت ، مهدی(عج) ، مرجعیت